Hoe vaak heb jij dit nou al gehoord? En hoe vaak moet je dit eigenlijk nog aanhoren? Waarom blijven mensen dit tegen jou zeggen en wat ga je er aan doen? Als het aan jou ligt waarschijnlijk niks, want jij bent nu eindelijk de beste versie van jezelf en de rest is natuurlijk gewoon jaloers. Of ligt het allemaal toch net iets complexer dan je denkt? Wat ik me nog goed kan herinneren van mijn studie 'Psychologie en gezondheid' is dat er twee fases (en nog veel meer, natuurlijk) zijn die horen bij het vormen van jouw levensstijl, namelijk:
- Need To Belong
- In Group/Out Group
Need to belong
Need to belong, of N2B, klinkt misschien als een slechte boyband uit het begin van de 00's, maar is het niet. N2B is simpelweg de behoefte hebben om ergens bij te horen. Hoewel iedereen een hekel heeft aan meelopers, denk ik dat dit vanuit een evolutionair psychologisch standpunt juist heel slim is. Stel je eens voor: een kudde zebra's. Ze lijken allemaal op elkaar en dan staan ze ook nog eens heel dicht bíj elkaar. Behalve eentje, laten we haar even Gaby noemen. Gaby heeft haar gestreepte manen langer laten groeien en kamt ze elke ochtend met haarlak voor haar ogen. Tegen haar moeder hinnikt ze dat dit GEEN fase is, maar dat dit is wie ze ECHT is. Gaby is een oldschool scene-queen op hoeven. Inmiddels leeft Gaby niet meer. Opgegeten door leeuwen omdat ze teveel opviel. Zonde, maar de andere zebra's gaven er geen klap om, omdat ze helemaal geen zelfbewustzijn hebben. Oh ja, en de situatie die ik net geschetst heb natuurlijk alleen maar inleidend is voor het punt dat ik nu ga maken. *haalt adem*
Waarom dan?
Een reden waarom wij ergens bij willen horen is omdat het ons veiligheid en zekerheid biedt. Door ergens bij te horen kunnen wij ook beter een (levens)doel voor ogen houden en ons gevoel van 'zijn' waarborgen. Je verdwaald en verloren voelen is typisch iets van onze generatie, terwijl wij onszelf dat meer opleggen dan werkelijk het geval is. Desalniettemin is het wel een rotgevoel en willen wij daar iets aan doen, bijvoorbeeld in de vorm van identificatie met anderen. En het is ook nogal 'hip' om fit te zijn. Allereerst omdat fysieke fitness je een gunstige positie geeft op de datingmarkt. Je ziet er 'beter' uit en dat straal je uit. Daarnaast levert een goed fysiek ook een biologisch voordeel op, omdat je 'fitter' bent om nageslacht mee te krijgen. Ten tweede doen alle 'populaire mensen' op internet het en daar wil je graag bij horen omdat ze bekend en lekker zijn. Daar spiegel jij je natuurlijk graag aan. Als laatste wordt je behoefte om erbij te horen vervuld en voel jij je niet zo doelloos. Hierdoor kom je in de tweede fase: in group/out group (IG/OG).
IG/OG
Goed. Je hebt je groep gevonden. De Fitgirl groep. Prima. Je tagt alles met #debesteversievanjezelf #fitfam #fitdutchies #pindabaas en natuurlijk #pbp. Jij behoort tot de IN GROUP en je bent er trots op. Alles wat er bij de groep hoort verheerlijk jij en staat met vloeibaar magnesium geschreven in jouw fitnessbijbel. Je probeert je zoveel mogelijk van alles te distantiëren van de OUT GROUP, a.k.a. 92,6% van de Nederlandse bevolking. Gluten, suiker, koolhydraten en dierlijke producten verafschuw jij en maakt grapjes over die 92,6% die dat wel doen. Dit is normaal. Mensen beschouwen de groep waartoe zij behoren vaak als superieur. Ik denk dat ze dit doen om hun identiteit te bewaken en cognitieve dissonantie te verkleinen. In mijn eerste blog hier op Fitgirls heb ik het daar al eens over gehad. Ik denk dat discriminatie, racisme, pesten, hokjes denken en kortzichtigheid onder andere door N2B en IG/OG tot stand komen. Natuurlijk is dit allemaal niet zo zwart wit en spelen er waarschijnlijk ook nog honderden andere aspecten daar een rol bij. Dit geldt dus ook zeker voor 'normaal' doen.
Normaal doen
Wat ik met de, ouderwets ellenlange, inleiding hierboven probeer aan te geven is dat jouw levensstijl, belevingswereld en manier van denken en doen ontzettend worden bepaald door jouw omgeving en met wie jij je associeert. Wat jij dus als normaal beschouwt, is wellicht niet zo normaal voor jouw ouders of vriendinnengroep van de middelbare school (waar je steeds meer van vervreemd). Vanuit jouw N2B zal jij altijd meer trekken naar mensen die ook met fitness 'bezig' zijn. Waarschijnlijk verhuis je naar Amsterdam en zet je daar een boerenkool-sapbar op genaamd
Hail Kale met je net-zo-fitte vriendin Eveline, die je kent van een keertje trainen bij de Changing Life HUB. Je hoort hier thuis en bent op je plek. Je spreekt je oude wél-frikadellen-etende vrienden en familie steeds minder en komt nog maar één keer per maand thuis. Als je er dan wel bent vind je het moeilijk om je aan te passen. Gelukkig heeft je moeder wel iets met boerenkool gekookt, maar zit er ook volle melk, een pak margarine, kruimige aardappelen en spekjes doorheen. Jij denkt bij jezelf, dit is toch niet normaal?
Perspectief
Voor hen is dat leven net zo normaal als jouw levensstijl voor jou is. Vraag jezelf eens af of het rigide en star vasthouden aan jouw maniertjes, idealen en eetgewoontes wel zo normaal is, als jij niet meer leuk en onschuldig met je naasten om kan gaan. Normaal doen is dus niet zo 'normaal' als dat iedereen denkt dat het is. Het is erg relatief aan je eigen belevingswereld. Als je lange termijn doelen hebt gesteld kan je echt wel een keer uit de band springen met je vriendinnen en hoef jij je ook niet schuldig te voelen. Pas je aan en laat de touwtjes eens vieren. #FOGO Normaal doen wordt bepaald door de omgeving waar jij je in verkeert en waar jij je toe aangetrokken voelt. Blijf open minded kijken naar jezelf, de situatie en jouw omgeving en maak dan de afweging of je meegaat in wat die 'context' als normaal wordt beschouwd.
Dit is Ronald; Surfer, psycholoog en evidence based coach. Met jaren ervaring en wetenschappelijke titels op zak, blogt hij vlijmscherp op www.surfoloog.nl over voeding, fitness en gedrag. Gewapend met humor en wetenschap leert hij jou feit van fabel te onderscheiden, waardoor jij écht progressie boekt.
