Waarom je altijd naar je vrouwelijke intuïtie moet luisteren

Het was koud en ik had geen zin om een omweg te nemen... Je kent het wel: je loopt ‘s avonds over straat en uit het niets bekruipt je het gevoel dat je niet langs dat ene steegje moet wandelen. Bijna direct schud je dit gevoel van je af: Ja doei! Ik ga niet omlopen, het is koud en ik wil naar huis. Bovendien stel ik me aan, er niets aan de hand. Maar stellen we ons eigenlijk wel aan? Om maar meteen met de deur in huis te vallen: nee. We stellen ons niet aan. Wat we wél doen, is ons gevoel rationaliseren. Soms - -nee, vaak- doen we dat al voordat we goed en wel door hebben dat dat gevoel er is. Daar moeten we mee stoppen om onze eigen veiligheid te vergroten. Want geef toe: hoe vaak zeg je achteraf niet dat je naar je gevoel had moeten luisteren? Volgens de Van Dale is intuïtie een -hoe ironisch- vrouwelijk woord, waarvan de letterlijke betekenis “inzicht zonder nadenken” is. De betekenis zegt het dus feitelijk al: zonder dat je erbij na hoeft te denken, geeft je intuïtie jou een bepaald inzicht, dat altijd gerelateerd zal zijn aan jouw persoonlijke veiligheid.

Hij kwam zo vriendelijk over...

Omdat ik weet dat je nu denkt: ja natuurlijk krijg ik een vervelend gevoel als ik langs een donker steegje loop!, geef ik een ander voorbeeld. Je bent op een feestje en er loopt een man naar binnen die je niet eerder gezien hebt. Er bekruipt je direct een onbestemd gevoel, maar je kunt er totaal niet de vinger op leggen. Geen idee waarom je daar met dat gekke gevoel staat tussen al die vrolijke en gezellige mensen. Zodra je ziet dat je vriendin hem uitbundig en amicaal begroet, stop je het gevoel weg met de gedachte dat je het vast mis hebt. Tot je vriendin weken later zegt: “weet je nog, die gozer op dat feestje?”. Je weet direct over wie ze heeft! Die engerd.. .“Die avond had hij een biertje te veel op en heeft hij geprobeerd verschillende vriendinnen te zoenen!” Jouw eerste gevoel dat er iets mis met hem was, klopte dus, ondanks dat je niet precies wist waarom. Dat gevoel heeft jouw vriendin zojuist bevestigd met haar verhaal. Herkenbaar?

‘’Zonder dat je erbij na hoeft te denken geeft jouw intuïtie je een bepaald inzicht, welke altijd gerelateerd zal zijn aan jouw persoonlijke veiligheid.’’

- Overigens, ik ben de laatste die zal zeggen dat je direct op die vent af moet stappen om hem eens haarfijn uit te leggen wat er allemaal niet aan hem deugt. – Er bestaat zoiets als sociaal wenselijk gedrag, maar naar je gevoel luisteren, moet je wél direct doen! Deel dit gevoel ook met je vriendinnen, goede kans dat er meer zijn die dat onbestemde gevoel hebben. Mocht zich dan een vervelende situatie voordoen, kun je rekenen op bijval van je vriendinnen.

Dit had zó verkeerd af kunnen lopen..

Zo heb ik zelf meer dan eens niet gehandeld vanuit mijn intuïtie. De laatste keer was nog niet eens zo lang geleden en de reden hiervan raad je natuurlijk al: “Het was koud en ik had geen zin om een omweg te nemen." Ik liep ’s avonds terug van de sportschool naar huis en de kortste weg is onder een brug door bij station Haarlem. Er zijn daar ’s avonds weinig mensen, het is er donker en onoverzichtelijk. Toen ik op de brug afliep, liepen vier mannen mij tegemoet waar ik direct een onprettig gevoel bij kreeg. Wellicht kwam dit doordat ze de volledige breedte van het voetpad in beslag namen, waarbij aan de ene kant een muur stond en aan de andere kant een hek. Weinig uitwijkmogelijkheden. Ondanks dat gevoel, stak ik toch niet over naar de overkant van de weg, want tja, die paar meter omlopen is zó veel moeite... Op het moment dat ik het groepje passeerde richtte één van de mannen zich naar mij, wat resulteerde in een Jerney die met haar rug tegen de muur stond. Zijn handen waren laag, hij keek me niet aan en zei niets. M’n hart bonkte in m’n keel. Het leek minuten te duren, ondanks dat het waarschijnlijk fracties van een seconde zijn geweest. Ik observeerde de omgeving, schatte mijn kansen in en stond op het punt de ballen van mijn opponent z’n buik in te trappen. Toen er op dat moment een fietser passeerde, stapte hij weer weg en vervolgde zonder blikken of blozen zijn weg. Verbijsterd liep ik door, ik was bijna thuis.

"Wel is dit opnieuw de bevestiging dat mijn intuïtie me nooit in de steek laat."

Toen ik eenmaal thuis was, drong pas tot me door wat er gebeurd was. Wat had dít kunnen escaleren, als ik wél getrapt had. Iets met sociaal wenselijk gedrag, toch? Ik blijf het vreemd vinden. Hij had de fietser al veel eerder kunnen zien aankomen en hij had al veel eerder kunnen uitwijken. Waarom precies toen hij naast mij liep? Lokte hij een reactie uit, wilde hij iets van me? Ik zal het nooit weten. Wel is dit opnieuw de bevestiging dat m’n intuïtie me nooit in de steek laat.

Luister naar je intuïtie!

Je moet beginnen met het herkennen van de momenten waarop je intuïtie jou iets wil vertellen. Herken je dit gevoel? Daarna is het aan jou om te beslissen of je naar dat gevoel luistert of niet. De afweging die je hierin moet maken is of je het de moeite waard vindt om ernaar luisteren of dat je de easy way out kiest. Vergeet niet dat je intuïtie altijd het beste met jou voor heeft. En echt, alleen maar met jou. Ondanks dat alle vrouwen van nature vrouwelijke intuïtie hebben, moest ook ik léren om ernaar te luisteren. Krav Maga heeft mijn ogen geopend en me geleerd dat wij niet 'het zwakke geslacht' zijn. Vrouwelijke intuïtie is iets waardevols; wij kunnen ook sterk en zelfverzekerd zijn! Hier ga ik de komende maanden meer over delen op Fitgirls.nl.  

Jerney is bewegingswetenschapper, Krav Maga instructrice en personal trainer, maar bovenal vrouw. Volgens Jerney is voor jezelf op kunnen opkomen een essentieel onderdeel van een gezonde leefstijl. Zij vindt dat iedere vrouw het verdient om zowel fysiek als mentaal van zich af te kunnen bijten!