Dieetgoeroes en voedingshypes bestaan al meer dan een halve eeuw. Weight Watchers, Atkins en Montignac waren ruim dertig jaar geleden al bekende namen, de Sonja Bakker-hype is alweer tien jaar oud en ook de diëten die nu (opnieuw) hip and happening zijn, zoals veganisme of het Paleo-dieet, kennen we eigenlijk al tientallen jaren. Het televisieoptreden van The Green Happiness heeft niet alleen veel verontwaardiging over het betreffende 'groene dieet' veroorzaakt, maar heeft ook weer eens de vraag opgeroepen wat we in godsnaam met al die diëten en goeroes moeten. Want hoe weten we wie we moeten geloven als het om gezonde voeding gaat? Werkt diëten überhaupt wel of worden we opgelicht waar we bij staan? Massaal halen we onze schouders op: 'We zien door de bomen het bos niet meer.' In mijn vorige
blog pleitte ik al voor balans: eet van alles wat en van niets te veel. Balans betekent af en toe toegeven aan ongewenste gewoontes zodat je de rest van de tijd aan je gewenste gewoontes kunt vasthouden. Als je van jezelf zo nu en dan een reep chocola mag wegwerken, is het een stuk makkelijker om ook voldoende groente te eten, niet te veel te snoepen en regelmatig naar de sportschool te gaan.
Dieet of levensstijl?
Het volgen van een dieet creëert in mijn ogen per definitie een disbalans. Dat komt door de volgende eigenschappen ervan:
- Een dieet is een programma of challenge met een einddatum. Na dertig, vijftig of 365 dagen heb je je doel behaald, is het 'klaar' en mag je weer 'normaal' eten. Het gevolg is dat je gezonde gewoontes al gauw weer plaats maken voor ongezonde, de kilo's er weer aanvliegen en je je behaalde resultaat weer kwijtraakt. Bedenkers van diëten spreken over hun product dan ook vaak liever in termen van een 'levensstijl'. Je moet hun programma in eerste instantie voor een bepaalde periode volhouden, maar na die periode is het eigenlijk wel de bedoeling dat je het (op z'n minst in grote lijnen) voortzet.
In mijn ogen is dat een onrealistisch ideaal en wel door de tweede eigenschap die diëten hebben: - Gedurende een periode worden bepaalde voedingsstoffen of zelfs hele productgroepen uit je voedingspatroon geschrapt. Geen (toegevoegde) suiker, geen vet, geen koolhydraten, geen graanproducten, geen zuivel etc.
Maar wie houdt het voor de rest van zijn leven vol om nóóit een pizza of stuk taart te eten? Pas als in principe alle voedingsmiddelen zijn toegestaan of er geen sprake is van een afgebakende periode waarin je je aan een bepaald programma dient te houden, zou ik spreken van een levensstijl. Vegetariërs en veganisten eten meestal uit principe geen dierlijke producten en doen dit dan ook niet voor een bepaalde periode, maar jaren achtereen of zelfs hun leven lang. Ook het schrappen van bepaalde producten vanwege een allergie gebeurt voor onbepaalde tijd en is daarmee een manier van leven.
Zwart-wit
Diëten hebben het gemeenschappelijke kenmerk dat ze tijdelijk zijn en dus ook een tijdelijk resultaat hebben. Ze zijn zwart-wit: een bepaald product is gezond of ongezond en mag je dus wel of niet eten. 'Soms' kent een dieet niet. Het streeft op die manier naar perfectie (wat dat ook moge zijn) en is dus gedoemd te mislukken. Een challenge om een bepaald bewustzijn in mensen wakker te maken is natuurlijk mooi en zeker niet zinloos. Maar als iemand na een challenge weer op de oude voet verder gaat, kun je je afvragen wat daar, in fysiek opzicht althans, het nut van is. Bespaar jezelf de moeite, want het is helemaal niet nodig. Het gaat om de balans. Extern
In het kader van diëten wordt vaak van saboteurs gesproken. Het gaat dan om externe factoren die je van je doelen afhouden. Met name mensen in je omgeving die zich niet kunnen inleven in die doelen of jaloers zijn op jouw vastberadenheid om af te vallen. Ze zien je liever falen dan slagen. Deze kwestie wordt vaak afgedaan met de dooddoener: als het met je eigen motivatie goed zit, dan heb je van saboteurs geen last. Als je iets echt wil, dan doe je het immers wel. Los van het feit dat wilskracht niet onfeilbaar is, geloof ik dat we de grootste saboteur nog dichter bij huis moeten zoeken. Het is namelijk het dieet zélf dat jou van het bereiken van je doelen afhoudt. Niemand is in staat voor de rest van zijn leven weerstand te bieden aan alle voedselverleidingen om ons heen. Niemand houdt het vol om voorgoed al het ongezonds uit zijn voedingspatroon te bannen. Doe dat dus ook liever niet en gebruik je gezonde verstand. Veeg je dieetboeken in de prullenbak en wees je eigen goeroe.
#Beyourownguru: Wat jij bent, hoef ik niet te zijn | Fitgirls.nl
op 24 Jul 2018