Roadkapje en de illusie van het fit zijn.

Redactie

Wat een goed nieuws! Jullie vonden mij(n blog) blijkbaar dusdanig leuk dat ik wéér voor jullie mag schrijven. Daar ben ik ontzettend blij mee omdat ik vaak nogal veel te vertellen heb. In dit vervolg vertel ik jullie hoe die illusie van algehele fitness tot stand komt en wat je eraan kunt doen.

‘Previously on …’

De vorige keer hebben wij het gehad over waarom jij diëten nóóit volhoudt en wat je daar aan kan doen. Heb je dat nog niet gelezen dan raad ik je aan dat eerst te doen. Anders kom ik over als een rare verstrooide wetenschapper (ja-ja, sinds afgelopen vrijdag officieel neurowetenschapper, je mag me best even feliciteren!). www.fitgirls.nl/waarom-jij-dieten-nooit-volhoudt-en-wat-je-eraan-kan-doen/ Oké. Gelezen? Mooi! Dan gaan we verder. Er zijn zóveel healthbloggers en goeroes die jou proberen over te halen om hun adviezen te volgen. Héél toevallig hebben ze dan ook allemaal een boek (wat nog uit moet komen) dat jou dan nóg beter kan helpen om je doelen te behalen. De ene is natuurlijk beter dan de ander.

Oma

“De weg naar algehele ‘fitness’ moet je zien als de weg naar grootmoeders’ huis. Grootmoeders’ huis is hierbij jouw eindstation. Dat kan zijn het hebben van een kont als Jen Selter of 1,2 miljoen volgers op Instagram. In de realiteit is er geen eindstation voor algehele fitness en veel doelen zijn erg onrealistisch.” – Ik, de vorige keer Je bent dus alle kwibussen gepasseerd, hebt verleidingen kunnen weerstaan en je hebt een hoop geleerd. Oma’s huisje komt in zicht en je bent in je nopjes. Je hebt hier zó ontzettend hard voor gewerkt en je bent trots op hoe ver je bent gekomen. Het einde is daar. Eindelijk sta je voor oma’s deur. Je strijkt je rode gewaad glad, zet de shakebeker en proteïnepoeder rechtop in je mandje en staat met beide benen op de grond. De spanning stijgt. Dit is het. Je balt je vuist en bent klaar om te kloppen (want de bel deed het niet, nou goed?). Nog voordat je op de deur kan kloppen wordt de deur al open gedaan. Het is oma en ze is vet onbeleefd. Een beetje zoals bejaarden wel vaker kunnen zijn bij de kassa in de Supermarkt. Fuck, denk je bij jezelf. Jij wilde kloppen. Tot nu toe heb je alles zelf gedaan en wilde het ook zelf afmaken, maar nu neemt die ouwe tang ineens de controle.
Oma laat je binnen en begint gelijk te zeiken over waarom je niet vaker belt terwijl je nichtje Isabel elke woensdagmiddag wél langskomt. Daarnaast snapt ze ook echt niet waarom je er zo belachelijk dun uitziet.
‘Eet toch een boterham kind!’ – Oma ‘Nee, daar zitten gluten in Oma, dan krijg ik een opgezette buik van.’ – Zeg jij gepikeerd
Dit is helemaal niet hoe jij dacht dat het sprookje zou gaan. Jij had verwacht dat het super gezellig bij oma zou zijn en dat ze blij was je eindelijk weer te zien. In plaats van dat zit je met een oude knorrige vrouw die naar oud tapijt en kruidnagel ruikt. Je bent helemaal ontdaan. Heel die lange reis voor niks geweest. Oma lult vervolgens nog een uur door over hoe ze geen gratis boodschappen kreeg omdat ze écht de vierde in de rij was, maar je luistert niet meer. Je besluit naar huis te gaan. Terwijl je loopt zie je op je Instafeed allemaal andere meisjes die zeggen hoe geweldig het is om naar oma te gaan. Beteuterd en voorgelogen begin je aan de lange tocht naar huis waarbij je gaat nadenken wat je nu moet gaan doen. De lange tocht naar oma is immers zo’n groot deel van je leven geworden dat je niet weet wat je met jezelf aan moet.

Droogstaan on a whole ‘nother level

Metafoor

Zoals je al leest is het ‘sprookje’ dat ik hierboven heb geschetst heel anders dan het ‘feel good’ verhaal dat jullie continu door je strot geduwd krijgen via social media. Hoe hard het ook klinkt, maar eigenlijk steken jullie elkaar continu aan door alle content maar te blijven liken en delen waardoor wannabe-Jen-Selters alleen maar blijven posten. Sprookjes bestaan niet net zoals dat een eindstation in fitness niet bestaat. Je zal altijd meer willen. Altijd beter. Er is immers altijd wel een ander meisje met een diepere ab crack dan die van jou. Dat lijkt zuur, maar get over it. Het leven is geen wedstrijd en je leven wordt ook echt niet mooier als je nóg meer op een Beluga gaat lijken. Ik begrijp dat je sinds jongs af aan al geobsedeerd bent door dolfijnen, maar op deze manier ga je die lang gekoesterde droom om dolfijnentrainster te worden niet alsnog verwezenlijken, just sayin’.

Hoi, ik ben Josefien en dit is mijn Ab Crack! Jouw illusie van algehele fitness komt tot stand door social media, healthbloggers en goeroes, maar ook zeker door wat jij jezelf continu wijs blijft maken. Eigenlijk begint je reis naar fysieke en mentale fitness dus pas echt als je door hebt hoe oppervlakkig je tot dat punt bezig bent geweest. Doe het voor jezelf, voor niemand anders. Zie jouw hele reis naar het fit worden als een levenservaring waarbij je vaardigheden heb opgedaan voor de rest van je leven. Je weet nu meer over gezondheid (hoe relatief dat ook is), kunt doelgericht en gedisciplineerd werken en kunt kritischer naar jezelf kijken. En je hebt ongetwijfeld ook een paar leuke foto’s die je kan laten zien als je zelf een oma bent die voordringt bij kassa’s en naar oud tapijt ruikt. Ohja, Jelmer. Ik kijk wel serieus uit naar jouw boek hoor. Ik heb hoge verwachtingen van je en de titel is veel belovend, don’t let me down.  

Dit is Ronald; Surfer, psycholoog en evidence based coach. Met jaren ervaring en wetenschappelijke titels op zak, blogt hij vlijmscherp op www.surfoloog.nl over voeding, fitness en gedrag. Gewapend met humor en wetenschap leert hij jou feit van fabel te onderscheiden, waardoor jij écht progressie boekt.