Overspannen? Terug naar "willen" in plaats van "moeten"

Het ging niet zo goed met mij. Alles kostte me moeite. Ik had het gevoel dat ik de hele dag mijn benen onder mijn kont vandaan liep en toch aan alle kanten mezelf en anderen teleurstelde. Ik had rust nodig, dacht ik.

Het gevoel van móeten overheerste

Therapie leek mij een goede oplossing en ik wendde me tot een gestalttherapeut. Binnen drie minuten pakte ze de tissues erbij; de tranen rolden over mijn wangen. Ik wist niet waar ik moest beginnen en gaf aan dat ik rust nodig had. Een aantal gesprekken volgden en we kwamen erachter dat rust nemen niet op mijn prioriteitenlijstje stond, maar wat een nog veel interessanter inzicht was dat de dingen die ik deed me zo veel energie kostten, omdat ik vond dat ik ze móest doen. Het gevoel van 'moeten' overheerste voortdurend. Ik was vergeten waarom ik mijn huis schoonmaakte, cadeautjes voor anderen kocht en sportte vanuit mijn eigen motivatie, vanuit 'willen'.

Ik maak nog steeds mijn huis schoon

Gaandeweg leerde ik weer om even stil te staan, mijn ogen te sluiten, mijn handen op mijn buik te leggen -figuurlijk dan, hè- en te voelen wat ik zelf graag wil. De grootste grap is dat ik uiteindelijk niet zo veel heb veranderd. Ik maak nog steeds mijn huis schoon, koop cadeautjes voor anderen en sport, maar ik heb mijn eigen motivatie weer gevonden. Het voelt niet meer als moeten, maar weer als willen. Dat maakt dat diezelfde activiteiten me ineens veel minder energie kosten en me juist heel blij maken. Ik word nu weer heel blij van een opgeruimd en schoon huis en dus kost het me geen energie meer om er mee bezig te zijn.

Romantisch beeld

De behoefte aan rust, waar ik in eerste instantie mee bij de therapeut kwam, is daardoor minder geworden. Bovendien ben ik er achter dat ik helemaal niet zo blij word van een boek lezen op de bank. Ik heb daar nog steeds een heel romantisch beeld bij en zou willen dat ik het kon, maar op dit moment kies ik liever voor andere dingen. Ik heb dus geleerd om dingen te doen die ikzelf graag wil, door even stil te staan en aandacht te geven aan mijzelf.

"Ik heb dus geleerd om dingen te doen die ikzelf graag wil, door even stil te staan en aandacht te geven aan mijzelf."

Vroeger was ik gaan twijfelen

Bijkomend voordeel van dit inzicht: omdat ik nu kies vanuit mijn eigen motivatie en ik er dus echt met de volle honderd procent achtersta, heb ik er veel minder last van als een ander het niet met me eens is of niet blij is met de keuze die ik maak. Dat mag. Sinds een jaar heb ik mijn eigen bedrijf en komen deze inzichten mij goed van pas. Ik had bijvoorbeeld een keer ergens afgesproken dat ik met mijn bedrijf OLijf vier vrijdagen achter elkaar op een soort markt zou staan. Deze “markt” bleken vier kraampjes te zijn en de doelgroep was zeventig-plus. Bovendien wisten deze mensen niet dat er een markt was…. De eerste middag ben ik blijven staan en heb ik voor mezelf een duidelijke afweging gemaakt, mijn ogen figuurlijk gesloten, handen op mijn buik en besloten dat ik de andere keren niet meer ging komen. Dit heb ik gemeld bij de organisator en zij was not amused want “Ja Janneke, we hebben het afgesproken en persoonlijk zit ik anders in elkaar.” Ik heb naar haar geluisterd en ben bij mijn standpunt gebleven. Eerder zou ik daar moeite mee hebben gehad. Ik was gaan twijfelen.

Dé uitdaging

Het blijft voor mij iedere dag weer de uitdaging om steeds weer bij mezelf terug te komen en aan te voelen wat ík graag wil, waar ík blij van word. Op deze manier kan ik al het positieve halen uit mijn ambities in combinatie met mijn eigen bedrijf en mijn gezin. Wordt iets een moetje? Gas terug en aandacht voor mezelf, wat wíl ik?