09 mei 2016 
3 min. leestijd

"Oh man, wat wil ik graag perfect zijn!"

Oh man wat wil ik graag perfect zijn, alles goed doen en vooral alles goed doen voor anderen. Ik heb nooit echt het besef gehad dat ik zo bezig was met het ideaalbeeld van anderen, tot een paar weken geleden. Mijn agenda puilt al een jaar uit met zo’n vier à vijf afspraken per dag. Ik bevind mij in een soort sneltrein, maar mijn enthousiasme neemt het over. Mijn website gaat steeds beter lopen, mijn mailbox loopt voller en mijn nieuwe baan is spannend, maar het allemaal bijbenen is moeilijker dan ik dacht.

Eigenwijs

Ik dacht dat doe ik wel even: mijn baan opzeggen en starten bij het IMove Centre tussen alleen maar zwaar afgetrainde mensen met heel veel opleidingen en ervaringen. Yes, ik begon mijzelf dingen op te leggen. Het begon allemaal een paar weken geleden. Ik was ineens heel moe, het trainen ging minder en mijn studie werd steeds pittiger. Ik voelde me down, waarom kan ik dit niet? Anderen kunnen dit toch ook? Mijn vriend wees mij er al op dat ik te veel van mezelf vraag, doordat ik anderen probeer te bewijzen dat ik oh zo goed ben. Uiteraard luisterde ik niet en ging net zo hard weer door. Een week later belandde ik huilend op de bank. Het lukt niet! Ik wil vijf keer per week sporten en alles eruit halen, ik wil elke dag een uur studeren, ik wil fulltime werken, ik wil mijn site, ik wil niemands verjaardag vergeten etc… Sophie (ook blogger op Fitgirls.nl) wees mij even keihard op de feiten: "Charlie je bent enorm aan het invullen voor anderen, je bent ook maar een mens, niemand is perfect." Ik schoot meteen in de verdediging en antwoordde: "maar ik ben superwoman" met een grote lach erachteraan.

Gewoon lachen en door...

Daar ben ik ook goed in: alles weglachen. Je hebt zo veel volgers, die uitkijken naar jouw blogs en posts, je wordt overal uitgenodigd en ik vond dat ik overal bij moest zijn. Dat is toch wat ze van mij verwachten? De dagen erna dacht ik steeds aan de woorden van Sophie, potverdikkie… ze had gewoon gelijk. Ik begon mij bij alles af te vragen waarom doe ik dat? Ik heb het drukker dan een gemiddeld persoon en dat is mijn eigen keus, weet ik nu. Dat ik mijzelf volledig voorbij loop, is dan ook niet gek, ik ga rustig na een dag werken nog sporten, naar een event en nog snel door naar een verjaardag. Ze verwachten immers dat ik kom, toch? Toen niemand aan mij vroeg: "Hé Char? Hoe gaat het met jou?" Was het de druppel, waarom doe ik dit? Ik lijk wel gek! Ik schrapte voor een week (behalve mijn werk) mijn agenda en koos voor tijd voor mijzelf, binnen twee dagen was ik ziek en echt ziek. Daar lag ik dan op de bank met mijn katjes, dikke keelontsteking. Een voordeel: het advies van de dokter was veel waterijsjes eten… En dan, dan kom je erachter wie je echt vrienden zijn. Mensen die ook dingen voor jou doen, mensen waar jij altijd keihard voor rent, rennen die dan ook voor jou?

"Als ik een kamer vol mensen binnenliep, vroeg ik mij af of ze mij wel aardig vonden, maar nu vraag ik mij af; vind ik hun wel aardig?"

Perfect; voor mezelf

Maar ik kan helemaal niet ziek zijn, ik ben nooit ziek, ik ga altijd door! Helaas, mijn lichaam zei "aju paraplu ga jij maar even lekker plat". Great, net in de week dat ik dingen voor mezelf wilde doen. Ik kocht het boek: Laat gaan wie je denkt te moeten zijn, heel confronterend. Klinkt heel dom, maar ik wist echt niet dat ik zo bezig was met het perfect zijn voor anderen. Als ik een kamer vol mensen binnenliep, vroeg ik mij af of ze mij wel aardig vonden, maar nu vraag ik mij af; vind ik hun eigenlijk wel aardig? Een moment van besef, een moment van vermoeidheid, een moment van verdriet en een moment van opluchting. Ik hoef niet alles meer te doen… Als ik maar twee keer wil sporten, doe ik dat, als ik een weekend flink wil zuipen dan doe ik dat, als ik gewoon twee dagen offline wil zijn, dan doe ik dat ook! Want wie is een ander om daarover te oordelen? Charlie quote fitgirls  
Esther Cardon
Door

Esther Cardon

op 10 May 2016

Jeetje zeg wat een herkenbaar verhaal. Afgelopen weekend kwam ik precies tot hetzelfde besef. Altijd andere verzorgen en jezelf niet tot weinig. Altijd bezig zijn om aardig te worden gevonden. Ook mijn man zei t tegen mij en t kwam als een klap binnen. Ik wil alles goed doen en dat is zo slopend. Dank je wel voor je verhaal. Nu weet ik dat ik niet de enige ben Succes en geniet van jouw me time

Chrissy
Door

Chrissy

op 10 May 2016

Prachtig stuk Charlie! Ook herkenbaar helaas, ook terwijl ik het wss niet zo druk heb dan jij, heb ik het wel te druk voor mij. Ik ga dat boek eens opzoeken want ik weet het al jaren maar er echt iets aan veranderen is heel moeilijk vind ik zelf...

Milou van Aal
Door

Milou van Aal

op 10 May 2016

Wauw lastig meis! Ik herken het ook wel... Full time baan, 5 keer in de week willen sporten én een blog willen onderhouden en verder uitbouwen... Ik vond het een geweldig idee om iedere dag een uur eerder op te staan zodat ik nog voor mijn baan een uur aan mijn blog kon werken. Door de positieve energie kreeg ik er wel energie van, maar ik merk nu toch dat het misschien ietsje te veel is! Dan is het echt een kwestie om naar je lijf en signalen te luisteren om te kijken of je het wel aan kan. Maar dat blijft oh-zo lastig! Fijn dat je tot dit besef bent gekomen... Dat kan ook té laat gebeuren en dan ben je helemaal ver van huis! Anyway, long story short... Mooi blogje en beterschap! Liefs, Milou

Anne
Door

Anne

op 10 May 2016

Heel herkenbaar!!

Eva
Door

Eva

op 10 May 2016

Esther
Door

Esther

op 10 May 2016

He Char! Ontzettend herkenbaar wat je schrijft. Zit in een zelfde situatie momenteel. Altijd maar mensen aan het pleasen, denken voor een ander, controle willen houden op alles en maar moeten en moeten en moeten. Neem alsjeblieft voldoende tijd om hieruit te komen, wat dat kost het...TIJD!! veel tijd! Je bent een leuke en mooie meid, van binnen en buiten. En een ieder die dat niet ziet of voor lief neemt is jouw energie (wat daar gaat het om in dit geval) Succes! Kus (je oude buurmeisje)

Sandra
Door

Sandra

op 10 May 2016

Lieve Charlotte, Ik kan zeggen dat het voor mij heel herkenbaar is, maar daar heb je waarschijnlijk niet veel aan. Wat super knap dat je zo open bent en dat je nu even voor jezelf kiest,hoe moelijk het ook is!! Gelukkig geeft je lichaam een teken dat het te veel voor je is. Je bent een topper, wat je ook doet! Ik kan niet wachten om je zondag in het echt te ontmoeten. We gaan er een gezellige middag van maken Liefs Sandra

Cynthia
Door

Cynthia

op 10 May 2016

Hi lieve Char, Gelukkig dat je nu beseft dat je niet door iedereen aardig gevonden hoeft te worden. Het gaat om bewuster leven en doen waar jij plezier uithaalt en en waar je een goed gevoel van krijgt. leren luisteren naar je lichaam en heerlijk toch gewoon een dag lekker niks of lekker feesten en zuipen. Gewoon doen en je hoeft niet schuldig te voelen hoor......voor wie xx Liefs Cynt

Kim
Door

Kim

op 10 May 2016

Wauw, geweldig stuk Charlie!! En zo herkenbaar... Heb het met kippenvel gelezen. Maakt je weer even bewust... Thanks voor je mooie blog.. Neem je rust, denk aan jezelf en geniet van alle dingen die je doet.. En nee zeggen hoort erbij om te kunnen genieten en het goed te doen maar is oh zo moeilijk! Liefs en een knuffel!

Mimi
Door

Mimi

op 10 May 2016

Lieve Charlie, rustig aan, het werk loopt niet weg. Denk aan je gezondheid dat is belangrijker dan al het ander, maar gelukkig zie je dat nu ook in. Ik als fan kan echt wel wachten op een blogje van je. Take care! X

Teni
Door

Teni

op 10 May 2016

Ik vind dit zo'n sterke post lieverd. Ben trots op je en kan niet wachten je een dikke knuffel te geven! I love you

Malou
Door

Malou

op 11 May 2016

Mooi om te lezen Charlie en heel herkenbaar! Ik kan je het boek 'Nooit meer te druk' van Tony Crabbe ook ontzettend aanraden, ben ik nu in bezig en ook erg verhelderend en behulpzaam :) Succes en blijf aan jezelf denken!

LenaH
annely
Door

annely

op 03 Nov 2016

Hey Charlie, Ik zit momenteel in hetzelfde schuitje, in een ietwat andere situatie.. Mijn moeder overleed, mijn relatie brak en ik liep op mijn werk in mijn eentje 5 grote projecten te draaien (project manager). Ik ging maar Door en door.. Iedereen pleasen, voor iedereen zorgen, blijven werken en sporten, feestjes blijve afgaan en vooral niemand tot last willen zijn. Ik was mezelf helemaal vergeten, totdat je ineens merkt dat je meer slaap nodig hebt dan anders, dat als mensen je iets simpels vragen, je in je hoofd het juiste laatje niet kan vinden en bij elke 'Hoe gaat het' barstte ik ineens in huilen uit. Het duurde even voor ik tijd voor mezelf nam, want was er heilig van overtuigd dat ik iedereen in de steek liet. Terwijl ik mezelf in de steek liet. 2 en een halve week verder realiseer ik me dat dit de beste stap is die ik ooit had kunnen nemen en merk ik dat heel erg langzaam, wat energie terugkomt. Veel sterkte en neem vooral de tijd. Je bent niet alleen, het streven naar perfectie doet velen vallen. Ik merk dat ik er nu al een beter persoon van wordt. Xx

Kelly
Door

Kelly

op 03 Nov 2016

Mooi geschreven, en zoals de rest al zegt; heel herkenbaar! Je kunt helaas niet door iedereen leuk gevonden worden, hoe goed je het ook doet er zal altijd iemand zijn die het niet eens is met wat je doet, commentaar heeft, het beter denkt te weten. En hoe moeilijk dat ook is, het is nu eenmaal zo. Ga vooral met de mensen om die je omhoog tillen en je steunen en waar jij je goed bij voelt. De rest is bijzaak..

Charlie's Kitchen Jaaroverzicht 2016 - Charlie's Kitchen
Door

Charlie's Kitchen Jaaroverzicht 2016 - Charlie's Kitchen

op 30 Dec 2016

[…] Maar niet alles is altijd geweldig, ik eindigde huilend op de bank ondanks al deze mooie dingen… Ik schreef hier een zeer gevoelig blog over op Fitgirls.nl “oh man, wat wil ik graag perfect zijn“. […]

Reactie plaatsen