Eigenwijs
Ik dacht dat doe ik wel even: mijn baan opzeggen en starten bij het IMove Centre tussen alleen maar zwaar afgetrainde mensen met heel veel opleidingen en ervaringen. Yes, ik begon mijzelf dingen op te leggen. Het begon allemaal een paar weken geleden. Ik was ineens heel moe, het trainen ging minder en mijn studie werd steeds pittiger. Ik voelde me down, waarom kan ik dit niet? Anderen kunnen dit toch ook? Mijn vriend wees mij er al op dat ik te veel van mezelf vraag, doordat ik anderen probeer te bewijzen dat ik oh zo goed ben. Uiteraard luisterde ik niet en ging net zo hard weer door. Een week later belandde ik huilend op de bank. Het lukt niet! Ik wil vijf keer per week sporten en alles eruit halen, ik wil elke dag een uur studeren, ik wil fulltime werken, ik wil mijn site, ik wil niemands verjaardag vergeten etc… Sophie (ook blogger op Fitgirls.nl) wees mij even keihard op de feiten: "Charlie je bent enorm aan het invullen voor anderen, je bent ook maar een mens, niemand is perfect." Ik schoot meteen in de verdediging en antwoordde: "maar ik ben superwoman" met een grote lach erachteraan.Gewoon lachen en door...
Daar ben ik ook goed in: alles weglachen. Je hebt zo veel volgers, die uitkijken naar jouw blogs en posts, je wordt overal uitgenodigd en ik vond dat ik overal bij moest zijn. Dat is toch wat ze van mij verwachten? De dagen erna dacht ik steeds aan de woorden van Sophie, potverdikkie… ze had gewoon gelijk. Ik begon mij bij alles af te vragen waarom doe ik dat? Ik heb het drukker dan een gemiddeld persoon en dat is mijn eigen keus, weet ik nu. Dat ik mijzelf volledig voorbij loop, is dan ook niet gek, ik ga rustig na een dag werken nog sporten, naar een event en nog snel door naar een verjaardag. Ze verwachten immers dat ik kom, toch? Toen niemand aan mij vroeg: "Hé Char? Hoe gaat het met jou?" Was het de druppel, waarom doe ik dit? Ik lijk wel gek! Ik schrapte voor een week (behalve mijn werk) mijn agenda en koos voor tijd voor mijzelf, binnen twee dagen was ik ziek en echt ziek. Daar lag ik dan op de bank met mijn katjes, dikke keelontsteking. Een voordeel: het advies van de dokter was veel waterijsjes eten… En dan, dan kom je erachter wie je echt vrienden zijn. Mensen die ook dingen voor jou doen, mensen waar jij altijd keihard voor rent, rennen die dan ook voor jou?"Als ik een kamer vol mensen binnenliep, vroeg ik mij af of ze mij wel aardig vonden, maar nu vraag ik mij af; vind ik hun wel aardig?"
Perfect; voor mezelf
Maar ik kan helemaal niet ziek zijn, ik ben nooit ziek, ik ga altijd door! Helaas, mijn lichaam zei "aju paraplu ga jij maar even lekker plat". Great, net in de week dat ik dingen voor mezelf wilde doen. Ik kocht het boek: Laat gaan wie je denkt te moeten zijn, heel confronterend. Klinkt heel dom, maar ik wist echt niet dat ik zo bezig was met het perfect zijn voor anderen. Als ik een kamer vol mensen binnenliep, vroeg ik mij af of ze mij wel aardig vonden, maar nu vraag ik mij af; vind ik hun eigenlijk wel aardig? Een moment van besef, een moment van vermoeidheid, een moment van verdriet en een moment van opluchting. Ik hoef niet alles meer te doen… Als ik maar twee keer wil sporten, doe ik dat, als ik een weekend flink wil zuipen dan doe ik dat, als ik gewoon twee dagen offline wil zijn, dan doe ik dat ook! Want wie is een ander om daarover te oordelen?
Esther Cardon
op 10 May 2016Chrissy
op 10 May 2016Milou van Aal
op 10 May 2016Anne
op 10 May 2016Eva
op 10 May 2016Esther
op 10 May 2016Sandra
op 10 May 2016Cynthia
op 10 May 2016Kim
op 10 May 2016Mimi
op 10 May 2016Teni
op 10 May 2016Malou
op 11 May 2016LenaH
op 11 May 2016annely
op 03 Nov 2016Kelly
op 03 Nov 2016Charlie's Kitchen Jaaroverzicht 2016 - Charlie's Kitchen
op 30 Dec 2016