Hoe ga je om met negatieve reacties op social media?
Instagram is er om je 'leven' te delen door middel van foto’s en filmpjes. Ik vind het super leuk. Zo kan je foto’s en filmpjes liken en je kan erop reageren. Veel volgers doen dit dan ook graag en zetten er positieve reacties onder, maar naast alle positieve respons komen er ook wel eens wat negatieve reacties. Reacties die kwetsend kunnen zijn. Reacties die je liever niet wilt krijgen. Zelf krijg ik deze dan ook geregeld, maar hoe ga ik hier nu mee om? Ik kies ervoor om mijn 'leven' te delen op Instagram. Ik kies ervoor om dit met mensen te delen die ik niet ken. Ik kies ervoor om persoonlijke dingen te vertellen aan mensen waar ik geen invloed op heb wie het ziet. Wanneer ik wat op Instagram plaats, ben ik mij ervan bewust dat ik zowel negatieve als positieve reacties kan verwachten. Natuurlijk is het niet leuk om negatieve reacties te ontvangen, maar daar wen je aan, zeg ik dan. Het hoort erbij. Zoals ik het nu typ staat het een beetje suf, maar toch is het zo.
Onzekerheid
Toen ik net begon met Instagram en ik nog vrij onzeker was over mezelf deed het veel met me als ik een keer een negatieve reactie kreeg. Ik vatte het super persoonlijk op en dit raakte me. Hoe kon iemand nou zoiets zeggen? Ik kon gewoon niet geloven dat iemand met opzet iets negatiefs kon zeggen tegen iemand die hij/zij niet eens kent. Ik weet nog dat iemand een keer tegen mij zei dat ik vast niet hard genoeg mijn best deed tijdens het sporten, omdat ik in zijn ogen niet goed genoeg was. Mijn benen waren en zijn nog steeds niet slank ondanks dat ik zoveel train. Dit komt overigens doordat ik lipoedeem heb en dit is een hele ingewikkelde aandoening, maar daar hebben we het nu niet over. Toch zat ik met die opmerking in mijn maag, puur omdat ik zo mijn best deed en iemand dan zo’n opmerking maakte. Iemand die iets negatiefs zegt, kan zo’n bepaalde impact op iemand hebben, terwijl diegene vaak niet wetend is. Op dat moment wil je jouw verhaal dan ook heel graag duidelijk maken, dus reageerde ik op de reactie en zo ging het een tijd heen en weer. Uiteindelijk kostte het alleen een hele hoop energie, maar kwam er voor de rest niks positiefs uit.“Diegene kende mijn verhaal niet, mijn lichaam niet en mijn leven niet”Hoe kon hij/zij dan oordelen over mij? Wie is diegene dan om over mij te oordelen? Natuurlijk mag je het denken, maar waarom moet je iemand met opzet kwetsen en zich slecht laten voelen? Dat is en blijft iets dat ik niet zal begrijpen, maar ik weet ook dat er altijd mensen zullen zijn die alsnog negatieve reacties zullen sturen. Op het moment ga ik er heel anders mee om. Sinds ik van mijzelf heb leren houden, doet het me eigenlijk steeds minder wat andere mensen zeggen. Leren houden van jezelf gaat niet van de ene op de andere dag. Het gaat in stapjes en geloof me, jij kan het ook! Wanneer gaan we nu eens stoppen met onszelf vergelijken met anderen, en beginnen met het omarmen van onze imperfecties? Neem nu eens hetgeen voor je dat je echt niet mooi vindt aan jezelf en kijk dan eens naar iemand anders met soortgelijke imperfecties. Nu vind je het waarschijnlijk ineens niet meer zo erg, hè? Waarom kijken we dan wel zo kritisch naar onszelf? Je bent geboren met één lichaam en daar moet je het mee doen zo lang als je leeft. Ik snap ook dat je dingen misschien liever anders had gehad, maar dat is nu eenmaal niet zo. Goed zorgen voor je lichaam, dat is wat je zou moeten doen vind ik. Geef je lichaam voeding waar het iets aan heeft, zorg voor beweging die je leuk vindt, accepteer jezelf om wie je bent. Je bent prachtig!