Is dunner altijd gezonder?

Steeds vaker zie ik dat het erom gaat hoe je eruitziet, hoeveel je weegt en welke kledingmaat je hebt. Er zijn bepaalde 'standaarden' verzonnen en als je daarbuiten valt, moet je afvallen of aankomen. We kijken steeds minder naar hoe gezond we nou écht zijn. Alles gaat tegenwoordig om 'The Looks'.

De BMI (Body Mass Index)

Als je een goed BMI hebt (dit geeft aan of je gewicht bij je lengte past), is er niks met je aan de hand. Er wordt dan niet gekeken wat je vet/spierverhouding is, of naar een eventueel voedings- en/of bewegingspatroon. Wanneer je BMI volgens de richtlijnen klopt is er namelijk niks met je aan de hand, wordt er gedacht. Ik kan me een moment herinneren van vroeger dat ik bij de dokter kwam. Ik weet niet eens meer precies waarvoor ik kwam, maar ik moest op de weegschaal gaan staan en ja, natuurlijk: ik was te zwaar! Het zou beter zijn als ik wat afviel, werd mij verteld. Ik was toen tien jaar oud. Er werd niet gekeken naar mijn vet/spierverhouding, wat ik op dat moment at, wat ik aan beweging deed en hoe ik me voelde, niks. De weegschaal gaf een cijfer aan dat niet in het lijstje paste dat de dokter voor zich had, dus ik had overgewicht en moest hier wat aan doen. Hoe ik dat deed mocht ik allemaal zelf uitzoeken. Dit is vrij heftig vind ik, en zeker als dit wordt gezegd tegen een meisje van op dat moment tien jaar oud. De manier hoe er met mensen wordt omgegaan vind ik echt zorgwekkend. Wanneer wordt er eens gekeken naar hoe iemand zich voelt? Of naar het eetpatroon van diegene? Hoeveel of wat iemand aan beweging doet? Velen van jullie hoor ik al denken: ja, dan eet je gewoon te veel en beweeg je te weinig. Nee, dat is zeker niet in alle gevallen zo. Als ik mijzelf bijvoorbeeld vergelijk met veel vriendinnen/vrienden van mij, dan eet ik vrij gezond en niet te veel. Toch ben ik wel één van de zwaarste. Hoe verklaar je dat dan? Je hebt ook van die vrienden die alles kunnen eten, maar nooit 'dik' worden. Betekent dit dan ook dat iemand gezond is?

Het menselijk lichaam is een interessante machine

Het heeft over alles nagedacht en roeit met de riemen die hij heeft. Het doel dat voorop staat is: overleven. Niet alles is zo zwartwit als er soms wordt gedacht, helaas. Vaak wordt er dan ook gedacht dat je gewoon minder moet eten en hoppa, opgelost. Als het zo eenvoudig was, waren er waarschijnlijk geen 'forsere' mensen in de wereld. Het ligt allemaal wat ingewikkelder. In onze machine kunnen een aantal processen soms niet goed verlopen of stagneren, waardoor sommige mensen minder goed vet kunnen verbranden. Daarnaast zijn er ook heel wat andere factoren die hier invloed op hebben. Denk aan emoties, medicijnen, stress, maar ook zeker onze voedselindustrie.

Massale voedselindustrie

Naar mijn mening is onze voedselindustrie te massaal geworden, en zitten er overal chemische stoffen en toevoegingen in die we niet nodig hebben. Ik keek vorige keer op een pakje gerookte zalm en zelfs hier was suiker aan toegevoegd. Al die stofjes hebben invloed op ons brein, emoties, lichaam en ga zo maar door. Zo zijn er ook mensen die door het eten van gluten angstaanvallen krijgen. Als je met deze klachten naar de dokter gaat, wordt er niet gekeken naar de oorzaak, maar dan wordt alleen het probleem behandeld. Zo zal je er waarschijnlijk medicijnen voor krijgen. Niet te bedenken wat voor bijwerkingen deze weer met zich mee brengen. Wanneer gaan we eens kijken naar de oorzaak van een probleem en niet alleen naar het probleem? Wanneer gaan we eens meer luisteren naar ons lichaam? Wanneer gaan we ons meer richten op ons voeding- en/of bewegingspatroon? Wanneer stoppen we met het beoordelen van mensen met een te hoog BMI of overgewicht, zonder maar iets te weten van de oorzaak hiervan? Er is namelijk altijd een reden waarom iemand niet 'slank' is. Geloof me, dit is echt niet altijd omdat iemand te veel eet en te weinig beweegt. Wanneer gaan we ons voedsel en onze beweging eens gebruiken als medicijn? Liefs, Roos