Het verschil tussen een eetstoornis en een eetprobleem
Toen ik het onderwerp van deze maand doorkreeg van de redactie van Fitgirls “expertise blog” leek het mij niet meer dan logisch twee blogs te wijden aan het verschil tussen een eetprobleem en een eetstoornis. Dit is namelijk de meest voorkomende vraag die ik krijg tijdens mijn telefonisch spreekuur. De stap om hulp te zoeken is vaak enorm. Schaamte en onzekerheid speelt hier een belangrijke rol in. Je hebt in het vorige blog een beeld gekregen van wat de exacte criteria zijn die worden aangehouden als het gaat om het vaststellen van een eetstoornis, maar wat is nu het verschil tussen een eetstoornis en een eetprobleem? Het belangrijkste criterium dat ik hier voor aanhoud, is in hoeverre iemand wordt beperkt door de problemen die hij of zij ervaart. Beperken je piekergedachten over je gewicht (ongeacht of dit een te laag, normaal of te hoog gewicht is), je gedachten over eten of je negatieve zelfbeeld in belangrijke mate je leven op verschillende gebieden? Dan is de kans groot dat er sprake is van een eetstoornis in plaats van een eetprobleem.
Een beschrijving van iemand met een eetprobleem
Je hebt regelmatig periodes dat je te veel eet, je ervaart wel enigszins controleverlies, maar na een eetbui kun je jezelf redelijk snel herpakken. Je bent wel veel met eten bezig en voelt je vaak schuldig als je iets hebt gegeten met veel calorieën. Je laat het niet je hele dag beïnvloeden en gaat gewoon naar je afspraak met je vriendin, ondanks dat je eigenlijk niet goed in je vel zit. Als je voor de spiegel staat, vind je jezelf te dik, liever kijk je niet naar jezelf. Desondanks ga je wel gewoon naar het strand met je vriendinnen. Een beschrijving van iemand met een eetstoornis
Het eerste waar je aan denkt als je wakker wordt, is je gewicht. Je gaat direct op de weegschaal staan en je stemming wordt in grote mate bepaald door het getal op de weegschaal. Je neemt je elke dag voor om zo min mogelijk te eten. Meestal lukt dit tot een uur of drie en dan krijg je trek in “slechte” dingen. Je koopt allemaal lekkere dingen in en hebt vervolgens een eetbui, waarbij je alles wat je gekocht hebt, gedachteloos en in een snel tempo naar binnen werkt. Achteraf word je overvallen door een enorm gevoel van schaamte en schuld en je neemt je voor om morgen niets meer te eten of deze eetbui uit te braken. Je zegt je afspraak met je vriendin die avond af, want je vindt jezelf te walgelijk om buiten te vertonen. Eigenlijk zou je moeten studeren voor je tentamen, maar het lukt absoluut niet om je hierop te concentreren. Je bent alleen maar bezig met je lijf, je gewicht en hoe walgelijk je jezelf vindt. Hulp bij een eetstoornis of eetprobleem
Het is belangrijk om te weten of er sprake is van een eetprobleem of een eetstoornis om te bepalen waar je het beste hulp kunt zoeken. Zowel een eetprobleem als een eetstoornis zijn heel vervelend en in beide gevallen is het aan te raden hulp te zoeken. Zeker omdat de kans op herstel het grootst is als het eetprobleem of de eetstoornis nog niet zo lang bestaat. Is er sprake van een eetstoornis? Dan kun je het beste terecht bij een gespecialiseerd centrum voor eetstoornissen (2e lijn zorg). Binnen Nederland zijn er meerdere van deze centra. Je kunt hier alleen terecht met een doorverwijzing van je huisarts. De behandeling wordt geheel vergoed door je verzekering met uitzondering van je eigen risico van 385 euro. Als er sprake is van een eetprobleem, kun je het beste op zoek gaan naar een psycholoog of coach die gespecialiseerd is op dit gebied. Je voldoet dan namelijk niet aan de criteria voor een eetstoornis, wat als consequentie heeft dat de behandeling niet valt onder verzekerde zorg. Een gespecialiseerd centrum voor eetstoornissen mag en kan jou dan niet in behandeling nemen. De kosten voor een behandeling bij een psycholoog of coach zijn voor eigen rekening, maar omdat je hiervoor geen aanspraak doet op je eigen risico, ben je over het algemeen niet duurder uit dan bij verzekerde hulp. Over het algemeen kan een goede psycholoog of coach je binnen vijf sessies goed op weg helpen, waardoor je ongeveer op hetzelfde bedrag uitkomt als dat je kwijt zou zijn binnen de verzekerde zorg aan je eigen risico. Heb je naar aanleiding van dit blog nog vragen, stuur mij dan gerust een mailtje, ik beantwoord je vragen graag. Referenties:
American Psychiatric Association: Beknopte handleiding bij de Diagnostische criteria van de DSM-IV (2000) richtlijneneetstoornissen.nl vrijvaneetstoornis.nl