Gun jezelf de tijd: deze tips hielpen bij mijn burn-out
Je hebt het eindelijk aan jezelf toegegeven of je bent volledig gecrasht, zoals ik. Diagnose? Burn-out. Wat nu? De eerste vraag die je jezelf stelt, is waarschijnlijk: ‘Komt het ooit weer goed met me?' en vervolgens: ‘Hoe kom ik er zo snel en ook zo goed mogelijk uit?’ Het is erg belangrijk om jezelf tijd te gunnen en de hulp te vinden die bij jou past.
Cursus in jezelf
Een burn-out is eigenlijk één grote cursus in jezelf en waarschijnlijk start jouw cursus met een bezoek aan de huisarts. Hij/zij verwijst je hoogstwaarschijnlijk door naar een praktijkondersteuner van GGZ. Krijg je vervolgens een psycholoog of therapeut aangeraden door de huisarts of praktijkondersteuner, wees dan kritisch en kijk of je een klik hebt met deze persoon. Het gaat tenslotte om jou en jouw herstel, en jij wilt toch zeker wel slagen voor deze misschien wel belangrijkste cursus van je leven? De wondere wereld van therapie
Ikzelf heb wanhopig om me heen gegrepen naar alle hulp die ik kon vinden. Ik wilde er alles aan doen om zo goed mogelijk en heelhuids uit ‘de strijd’ te komen. Ik heb enorm veel gehad aan mijn HR-adviseur, bedrijfsarts, psychotherapeut, reïntegratiecoach en haptotherapeut. Ja, ja! Een heel rijtje professionals dus. Mijn burn-out-recovery-reis kende vele leermomenten, hoogte- en dieptepunten. Ik moest echt mezelf (terug)vinden; mijn waarden en drijfveren, mijn gevoel en mijn grenzen, mijn kracht en mijn valkuilen. De haptotherapeut leerde mij weer om ‘in mijn gevoel’ te komen, in plaats van ‘in mijn hoofd’. Ik bleek daar echt enorm van verwijderd te zijn, dus als dat ook voor jou geldt, kan ik het je zeker aanraden. Verder heb ik in deze wondere wereld van therapie ook nog geleerd op een stoeltje te zitten en in te ademen in mijn hart, en uit door mijn vagina. Sorry, wat? Ja echt! Ik ben dus heel wat competenties rijker en je weet maar nooit waar die goed voor zijn. Eerlijk is eerlijk; in the end moet je het zelf doen en ervaren. Stapje voor stapje. De door professionals aangereikte handvatten helpen hierbij. Sporten? Less is more
Als jij ‘getroffen wordt’ door een burn-out, is de kans groot dat je perfectionistisch bent en de lat (te) hoog legt voor jezelf . Dit kan ook gelden voor je sportgedrag. Ik moest van mezelf minimaal vier keer per week krachttraining doen en daarnaast nog yoga en dansen. Ook al moest het van mezelf, ik voelde me er kiplekker bij en ging er lekker op. Toch kan te veel of te zwaar trainen averechts werken. ‘Hoe dan? Ik kan mijn hoofd altijd zo lekker leeg maken tijdens het hardlopen.’ Dat kan inderdaad mentaal gezien kloppen, maar fysiek gezien breng je je lichaam meer stress toe. Je hartslag gaat omhoog en ook de (stress)hormonen cortisol en adrenaline schieten omhoog. Dit is nu juist iets dat je niet wilt als je tegen een burn-out aan zit of er middenin zit, maar ook niet als je in een stressvolle periode zit. Wanneer je, net als ik destijds, een hartslag in rust hebt van 140, is relaxen al bijna topsport. #nocardio
Toch bewegen of sporten? Ga naar buiten! Een lekkere wandeling in de natuur zonder telefoon kan wonderen verrichten. Wil je toch krachttraining doen? Advies van mijn vriend Jorden in het kort: hanteer een schema van maximaal twee á drie maal per week van maximaal 45 minuten per keer. Doe weinig herhalingen per oefening en neem lange pauzes (minimaal twee minuten) tussen de oefeningen. Het komt goed, schatje!
Mijn HR-adviseur Judith ( @junoordzij ) gebruikte een prachtige metafoor toen ik me oprecht doodsbang hardop afvroeg of mijn hersenen het ooit weer zouden doen. Zij zei: “Vergelijk je burn-out maar met een knieblessure. Je hebt langdurig je knie overbelast en nu kun je er niet meer op staan. Om te herstellen, heeft je knie fysiotherapie nodig, maar vooral ook tijd en rust. Over een tijdje kun je hem voorzichtig en stap voor stap weer gaan belasten, maar het kan een zwakke plek blijven. Voor je hersenen geldt eigenlijk hetzelfde.” Ik kan nu gelukkig bevestigen dat deze metafoor klopt als een bus en mijn hersenen weer werken. Hallelujah! Moraal van dit verhaal
Zorg dat je de therapie vindt die bij jou past en gun jezelf vooral tijd. Knal niet gelijk je auto met 300 kilometer per uur fullspeed de garage uit als je denkt dat je hersteld bent. Af en toe schakelen en even stilstaan helpt!