Fenna's transformatie: Op het nippertje gered van een burn-out
Zo’n drie jaar geleden was mijn 'gezonde' levensstijl niet zo gezond. Ik at te weinig, putte mezelf uit, verwaarloosde mijn sociale leven en mijn energielevel zakte tot onder het nulpunt. Mijn perfectionisme had ertoe geleid dat mijn 'gezonde gedrag' een extreme vorm had aangenomen. Wij, als fitte meiden, kunnen hier heel gevoelig voor zijn: daarom wil ik mijn verhaal met jullie delen!
Snelle maar ongezonde resultaten
Het begon allemaal toen ik merkte dat weinig koolhydraten eten heel snel resultaat gaf. Destijds wist ik nog niet dat dat geen gezonde methode was. Ik sportte namelijk dagelijks intensief, ik had die koolhydraten juist hard nodig! Mijn voedingspatroon bestond uit bijna alleen (rauwe) groenten, kwark en salades met ei of kip. Ik leefde op 1200 (!) calorieën per dag: in mijn geval heel ongezond! De kilo’s vlogen eraf, maar ik werd er niet blijer van. Ik verzon allemaal excuses om de oreo’s, taartpunten en ijsjes na schooltijd te kunnen afslaan. “Nah, ik voel me niet zo lekker...” of “Nee, sorry, ik moet gelijk door naar een afspraak met een vriendin!”. Zelfs voor de aardappelen bij het avondeten thuis had ik een excuus. Ik werd hier steeds beter in, maar het was zo vermoeiend! Mijn sociale leven werd dus beperkter, ik kreeg al stress vanwege een croissantje en mijn energielevel daalde enorm. Ik knalde altijd voor 110% in de sportschool, maar omdat ik te weinig at kreeg mijn lichaam niet genoeg voedingsstoffen binnen om een stel biceps te kweken. Ik begrijp nu nog steeds niet dat ik dat toen heel raar vond.Huilen om yoghurt
Op een dag schrok ik heel erg van mezelf. Destijds was Griekse yoghurt helemaal hip en happening. Al een aantal weken at ik dit goedje dagelijks: goed voor wat eiwitten na een training, dacht ik. Tot ik er plots achterkwam dat ik al die weken Griekse yoghurt met 10% vet had gegeten, in plaats van 0% vet. Ik barstte in huilen uit, al mijn werk voor niks! Mijn moeder stond er verbaasd naast. Hartstikke logisch natuurlijk: wie gaat er nou een potje janken om yoghurt? Het besef dat dit volkomen belachelijk was kwam door een personal trainer in mijn sportschool. Hij kwam naar me toe en zei dat ik zo weinig rust nam tussen sets en dat ik er elke keer heel moe uit zag. Na een tijdje met hem gepraat te hebben besefte ik me pas hoe extreem mijn gedrag was, hoe erg dit uit de hand gelopen was. Ik merkte opeens hoe moe ik was en wist niet meer waarvoor ik dit deed. Ook hier (ja, je raadt het al...) liepen de tranen weer over mijn wangen. Eén en al opgekropte stress.Tijd voor verandering
Hij zei dat als ik nu niets veranderde, ik af zou gaan op een fikse burn-out. We gingen samen aan de slag. Ik trainde altijd onder zijn begeleiding. Hij leerde me alles over goede voeding, ademhaling, foamrollen, ontspanning. Mijn energie en de rust in mijn lijf kwamen terug; ik herstelde! Sindsdien heb ik de balans weer gevonden en wat voelt dat goed! Ik kan genieten van een biertje in het zonnetje op het terras, een pak oreo’s, een stuk taart (of twee). Door alles wat ik heb geleerd in die periode van mijn personal trainer, mijn huidige studie en eigen ervaring kan ik deze balans behouden. Want no way dat ik zonder mijn bakkie kwark, groene smoothies, havermoutontbijtje en killer workouts kan!