Er is meer in het leven dan een mooi lichaam
Er is meer in het leven dan het hebben van een perfect, al dan wel niet mooi lichaam. De overmatige focus op het lichamelijke, zowel in het online als offline leven zorgt ervoor dat we vergeten hoe belangrijk het is om aan ons innerlijke zelf te werken. Deze maatschappij is excessief gefocust op de lichamelijke gesteldheid: iedereen sport om in shape te blijven, om er aantrekkelijk uit te zien, zodat we ons zeker(der) voelen, zodat we gezien worden. We letten op onze voeding zodat we weer in die broek van vorig jaar passen, in plaats van om ons lichaam te voeden zodat het optimaal functioneert. Sportschoolabonnementen, cleansings, anti-rimpelcremes en fillers moeten het onvermijdelijke afwenden, moeten ons behoeden voor onze vergankelijkheid. Make-up, extensions en shapewear drukken ons met onze neus op onze 'imperfecties'... Maar waar is de aandacht voor ons innerlijk, voor onze mentale gesteldheid? Lichaam en geest zijn één geheel en het trainen van je mindset is van groot belang voor persoonlijke groei. Toch zijn we constant enkel bezig ons lichaam te shapen en te verbeteren..
Vleeskeuring
Met name op Instagram overheerst deze focus op het lichamelijke; aan de ene kant met foto's van hetgeen we allemaal in onze mond stoppen, heel verantwoord allemaal uiteraard #leanmuscle #abs... Aan de andere kant het resultaat van deze perfect uitgekiende maaltijden. Progressiefoto's vliegen ons om de oren. Onze waarde als mens wordt afgewogen aan de hand van het aantal blokjes op onze buik, de grootte van onze billen of hoe droog onze spieren zijn. Op negatieve reacties wordt vervolgens geschrokken gereageerd. Maar hebben we dit niet een beetje aan ons zelf te danken? Je kunt niet verwachten respectvol behandeld te worden, als jij jezelf behandelt als een stuk vlees.Ook fitnesswedstrijden dragen bij aan die overmatige focus op het lichaam. En ja, ik weet wel dat dat heel kort door de bocht is, maar als ik zie hoe mensen zich volledig verliezen in het creëren van een perfect fysiek, enkel voor een plek op dat podium, komt er niets anders in me op dan: 'Het lijkt wel één grote vleeskeuring'. Vind je het gek dat atletes doodongelukkig worden zodra ze hun wedstrijdshape vaarwel moeten zeggen."Onze waarde als mens wordt afgewogen aan de hand van het aantal blokjes op onze buik, de grootte van onze billen of hoe droog onze spieren zijn.
Uiterlijke obsessie
Het lijkt me immens moeilijk om je mindset op orde te houden en jezelf als volwaardig mens te zien, wanneer je enkel wordt geprezen of bekritiseerd vanwege je lichamelijke kwaliteiten of gebreken. Logisch dat atleten zich het persoonlijk aantrekken als ze niet bij die first call outs zitten. Al het harde werk lijkt voor niets omdat je nog niet droog of gespierd genoeg bent. Een strak, mooi lichaam is het enige wat nog telt, het uiterlijk wordt voor sommigen een obsessie. Als je alleen je waarde haalt uit je mooie lichaam kom je op een gegeven moment bedrogen uit. Wat als je ziek wordt en niet meer kunt trainen voor dat perfecte fysiek? Wat als je oud wordt, je huid minder glad wordt, je haar dunner wordt? Maar ook als je jezelf minderwaardig vindt omdat je ontevreden bent over je lichaam, kun je nooit gelukkig zijn.Nooit goed genoeg...
Natuurlijk, het is ontzettend leuk om aan je fysiek te werken, maar neem het niet te serieus. Die gespierde armen, ronde kont of strakke buik zorgen er misschien even voor dat je je zekerder voelt over jezelf. Maar geloof mij; je vindt altijd wel weer iets wat nog niet 'perfect' is. Er is altijd wel iets dat beter kan... Op een dag stond ik in de sportschool en besloot ik: 'Ik vind het wel best zo! Ik stop met deze wedstrijd tegen mezelf.' Hoe meer ik bezig was met mijn uiterlijk, hoe onzekerder ik werd. Eerst wilde ik zo graag een sterker bovenlichaam en toen ik dat eenmaal bereikt had, twijfelde ik of niet té gespierd was. Toen ik op een gegeven moment aarzelde of ik die hotpants wel aan kon, omdat ik mijn quads te klein vond, heb ik mezelf een schop onder m'n reet gegeven. Serieus?! Vroeger deed ik geen rokjes aan omdat mijn benen 'te dik waren'. We zijn nooit tevreden, het is nooit goed genoeg!Ik kwam erachter dat je veel sneller tevreden bent met jezelf als je het wat meer loslaat. Ik sport nog steeds veel maar de aandacht gaat er wat minder naartoe. Ik neem mijn strenge trainingsschema wat minder serieus en doe nu gewoon waar ik zin in heb. Het gekke is dat ik sinds het me het allemaal wat minder boeit, ik veel meer plezier in het sporten heb en meer progressie boek. Dit bewijst hoe sterk de verbintenis tussen het lichaam en geest is en hoe belangrijk het is om ook je mindset te trainen."Ik vind het wel best zo! Ik stop met deze wedstrijd tegen mezelf."
Je bent meer dan je lichaam
Veel vrouwen denken: 'Als ik dat lichaam heb, dan wordt alles beter…of 'Zag ik er maar uit zoals haar, dan zou ik nooit meer klagen.' Iedereen vergelijkt zichzelf met de ander, of we het nu willen of niet. Maar je kunt de actieve keus maken om je niet te laten leiden door dit soort negatieve gedachtes over jezelf. De waarheid is, dat zelfverzekerdheid grotendeels van binnenuit komt. Hoe jij over jezelf denkt, komt tot uiting in je handelingen en anderen zullen zich sneller aanpassen aan de manier waarop jij jezelf behandelt. Als jij jezelf enkel ziet als lichaam, of enkel focust op je imperfecties, kun je niet verwachten dat mensen jou waardevol behandelen. Ik cijferde mezelf vroeger weg, omdat ik het gevoel had altijd 'minder' te zijn dan de ander, zowel vanwege onvrede over mijn uiterlijk als onzekerheid over mijn kwaliteiten. Dit had als gevolg, dat ik me vaak onzeker voelde in sociale situaties of teleurgesteld werd door anderen. Dit was echter deels mijn eigen fout; als je jezelf continu op de laatste plaats zet, zullen anderen jou ook niet waardevol behandelen.Zodra jij jezelf accepteert zoals je bent, met al je mooie en minder mooi kanten, straal je dat ook uit. Onthoud goed dat jij meer bent dan je lichaam, maar behandel dat lichaam ook met het respect dat het verdient. De manier waarop je jezelf behandelt en beoordeelt, bepaalt namelijk grotendeels hoe jij je voelt over hetgeen je in de spiegel ziet."Als jij jezelf enkel ziet als lichaam, of enkel focust op je imperfecties, kun je niet verwachten dat mensen jou waardevol behandelen."