Een week trainen met Lotte: Intensief sporten met reuma

Als iemand mij vier jaar geleden had gezegd dat ik een blog zou schrijven over mijn trainingsweek, dan had ik je waarschijnlijk hard in je gezicht uitgelachen en je geprezen voor je gevoel voor humor. Na mijn ongeluk, nu bijna tien jaar geleden, ben ik meer gaan sporten, want ik wilde mij weer sterk en niet meer machteloos voelen. Mijn trainingen zijn erg gevarieerd. Mijn schema wisselt om de zes tot acht weken, zodat mijn lichaam niet gaat wennen aan de trainingen. Daarnaast zorgt de afwisseling ervoor dat mijn lichaam niet te eenzijdig belast wordt. Pas tijdens mijn reis door Australië en Nieuw-Zeeland ben ik echt fanatieker en vaker gaan sporten. Dat heb ik grotendeels ook te danken aan een goede vriend waarmee ik de eerste twee weken heb rondgereisd. Hij heeft mij fan gemaakt van het HIIT (high intensity interval training). Hij heeft mij letterlijk door elkaar geschud en een echt trainingsjunkie van mij gemaakt, ik ben hem daar nog steeds heel erg dankbaar voor! Nu ga ik een sportieve uitdaging graag aan. Ik train voor een halve marathon en ga dit jaar nog drie keer meedoen aan de Strong Viking Run.

Maandag: hardlopen

Maandag is mijn run, forest run!-dag. ’s Ochtends voordat ik naar mijn stage ga, meestal zo rond een uur of zeven, begin ik aan mijn vijftien kilometer ‘loopje’. Ik probeer dit in ongeveer een uur en vijftien minuten af te leggen, maar dat wil niet altijd lukken. Laatst liep ik als een pinguïn uit de Madagaskar films. Voor wie geen slechte animatiefilms kijkt: ik leek wel 80 in plaats van 27. Aangezien tachtigjarigen over het algemeen geen vijftien kilometer meer rennen, deed ik dat die ochtend ook niet. Toch vind ik het heel fijn om mijn maandag zo te beginnen; heerlijk rennen en even letterlijk het hoofd leeg maken. Meestal doe ik later op de avond ook nog een krachttraining: borst en triceps. Aangezien ik het koninklijk zwaaien nog niet zo onder de knie heb, is het belangrijk om die armen beetje strak te houden.

"Krachttraining voor mijn benen vind ik het allerleukste. Op dinsdag ben ik dus echt in mijn element."

Dinsdag: HITT

Dinsdagochtend mag ik HIIT’en. Nog steeds een van mijn favoriete trainingen; burpees all the way, zullen we maar zeggen! Zo’n HIIT training duurt zo’n veertig minuten en dan kan ik voldaan naar mijn stage. Dinsdag is sowieso mijn favoriete trainingsdag omdat ik dan ’s avonds mijn benen mag trainen en aan mijn Beyonce-/Doutzen Kroes-derrière mag werken. Krachttraining voor mijn benen vind ik het allerleukste. Op dinsdag ben ik dus echt in mijn element.

Woensdag: krachttraining en lesgeven

Op woensdag gaat het vaak iets minder… maar dit komt voornamelijk omdat ik spierpijn heb en ik op woensdag mijn biceps train en op een één of andere manier is biceps trainen niet zo mijn ding. Ik denk dat ik daarvoor echt een gebrek aan testosteron heb, of dat je daar gewoon een Y-chromosoom voor moet hebben.. Woensdagochtend rug en biceps, it is! Mijn rug trainen vind ik wel fijn, ik merk dat ik daar ook heel veel profijt van heb. Hoe sterker mijn rug is, hoe langer en beter ik de pijn op kan vangen. Op woensdagavond geef ik tegenwoordig een bootcamples, dit doe ik op de sportschool waar ik parttime werk. Als je jong bent is oppassen het ideale baantje, slapend je geld verdienen. Als je van sporten houdt, is een bootcamples geven ook een leuk tijdverdrijf. Nu mag ik mensen afmatten en kijken of het mij lukt ervoor te zorgen dat ze hun eigen grenzen net even verder verleggen. Het mooie is dat ik achteraf vaak bedankt wordt voor het bloed, zweet, de tranen en de spierpijn!

"Hoe sterker mijn rug is, hoe langer en beter ik de pijn op kan vangen."

Donderdag: krachttraining

Op donderdag mag ik borst en rug trainen dit doe ik meestal in de avond. Als ik de hele dag op mijn stage heb gezeten, aan mijn scriptie heb geschreven of gewoonweg de hele dag naar de computer heb gestaard en heb zitten malen, vind ik het heel fijn om mijn hoofd even leeg te maken en mij af reageren. Soms als mijn lichaam dat toelaat, wil ik ’s ochtends nog wel eens dertig minuten fietsen en wat extra buikspieroefeningen doen. Een sterke core is niet geheel onbelangrijk in mijn geval.

Vrijdag: HITT

's Vrijdags: ik wordt wakker met een gruwelijke ontsteking in mijn schouder (de reuma has joined the party, zeg maar). Ik weet dan al dat zo’n dag een vervelende dag wordt. Hoe langer ik mijn arm en schouder stilhoud, hoe erger het wordt. Bewegen is dus ook in dit geval beter. Toch zijn zelfs de standaard handelingen op zo’n dag een uitdaging, daarom duren deze dan ook een stuk langer. Aangezien je nog steeds niet in adamskostuum de straat op mag, gaat het aan- en uitkleden gepaard met een hoop gekleurde uitspraken. Mijn rechter arm wordt steeds ondersteund en opgestart door zijn beste maatje: mijn linkerarm. Beweging helpt, als ik blijf bewegen is de ontsteking sneller weg, dan wanneer ik mijn lichaam complete rust geef, ben ik inmiddels achter. Dus ook dat soort momenten ga ik juist naar de sportschool. Normaliter doe ik op vrijdag een lekkere HIIT training en ‘s middags een bicep en tricep training. De HIIT moet ik nu wel aanpassen: die burpees kan ik letterlijk op mijn buik schrijven.

Zaterdag: Rust

Zaterdag is een rustdag. Soms doe ik een herstelloopje op zaterdag en dan ren ik een kleine zeven kilometer in een rustig tempo, gewoon om even mijn hoofd leeg te maken. Andere keren doe ik helemaal niets en eet ik mij rond aan havermout pannenkoeken. My all-time favorite!

Zondag: Bootcamp

Zondag is mijn bootcamp-dag. Dan mag ik zelf meedoen met de les en dat vind ik heerlijk. Ik hoef niets zelf te verzinnen, kan gewoon doen wat mij wordt opgedragen en kan mij heerlijk afreageren.

Sport je niet te veel?

Er zijn mensen die vraagtekens zetten bij mijn sportgewoontes en dat kan ik mij goed voorstellen. Mijn artsen, fysiotherapeuten en andere medische begeleiders hebben mij echter altijd aangemoedigd om te bewegen. Mijn trainingsschema wordt gemaakt door een personal trainer die heel goed weet wat ik kan en waar mijn grenzen liggen. Hij moedigt mij aan waar nodig, maar remt mij soms ook net zo hard af. Mijn reumatoloog vindt het juist heel goed dat ik zo veel sport, maar zegt daar ook altijd bij: ‘luister naar je lichaam’ . Dit geldt natuurlijk niet alleen voor mij maar voor iedereen, fysiek beperkt of niet. Ik probeer dat steeds beter te doen en geef mijn lichaam ook zeker de rust die het nodig heeft. Daarnaast is het sporten voor mijn hoofd bijna net zo belangrijk als voor mijn lichaam. Als ik sport en vooral daarna, voel ik mij zen en zijn de lichamelijke ongemakken voor mij echt veel beter te dragen! Zowel je lichaam en geest zijn belangrijk om lekker in je vel te zitten

"Ik heb vaak genoeg een dekstel op mijn neus gehad, maar gelukkig is mijn neus groot genoeg om de klappen op te vangen."

Doorzetter

Er zijn wel eens momenten tijdens het sporten dat ik denk: "Help!’ waarom doe ik dit, ik ga dood!’’ Niet letterlijk natuurlijk, maar als je een hartslag van 180 hebt, of aan het eind van een marathon bent, dan schieten dat soort gedachtes weleens door je hoofd. Op dat soort momenten weet ik ook dat dit niet zo is. Toen ik geraakt werd door een auto, dacht ik dit ook en dat heb ik ook overleefd. Hierdoor weet ik dat ik niet zomaar doodga en veel meer aankan dan ik denk. Juist dan probeer ik door te gaan en mijn grenzen een beetje te verleggen, want als je altijd in dat veilige gebied bezig blijft, zal je nooit echt groeien. Ik weet ook dat ik in september, als ik die halve marathon ga lopen, liever kruipend over de finish ga, dan dat ik opgeef. Ik ben zo iemand die niet kan opgeven of weglopen van een gevecht. Ik blijf misschien wel te lang aan een dood paard trekken.. Maar als het mij dan wel lukt, als ik die vijftien km in een uur en vijftien minuten ren, ben ik als een kind zo blij. Ik heb ook vaak genoeg de deksel op mijn neus gehad, maar gelukkig is mijn neus groot genoeg om de klappen op te vangen. Ik geloof er nog steeds in, in die happy ends, Disney all the way, zeg maar! Daarom geloof ik ook dat door hard te trainen, ik straks in september een mooie tijd voor die halve marathon kan neerzetten en die negentien kilometer Strong Viking Run goed kan uitlopen!

Lotte is een echt sportfreak en dol op grote (sportieve) uitdagingen. Ze spreekt liever van een fysieke uitdaging dan van een lichamelijke beperking. Lotte zit in haar laatste jaar van de studie sportmarketing, alleen nog een scriptie en dan kan het echte avontuur beginnen. Naast het schrijven van haar scriptie is zij ook Bikkel via de Bart de Graaff foundation en bezig met haar eigen onderneming op te starten. Naast het sporten is reizen en koken een andere echte passie van Lotte.