De conclusie van mijn Bodytec traject, ein-de-lijk
Het is inmiddels alweer bijna juli, -time flies when your having fun-, maar misschien weten sommige van jullie nog dat ik eind vorig jaar een traject van drie maanden bij Van Schaik Personal training ben aangegaan. Dit heb ik gedaan om te kijken wat ik zou kunnen bereiken in drie maanden met vier trainingen per week terwijl ik heel strikt was met mijn voeding. Doordat ik in die tijd daarna, wanneer deze blog online zou komen, in een hectische periode zat waarbij ik onder andere fulltime voor Fitgirls.nl ging werken -jeej!-, is het erbij ingeschoten. Maar beter laat dan nooit; hierbij een update van mijn ervaring tijdens dit traject. De eerste maand ging goed, ik was wat kilo’s en centimeters kwijt en had veel energie. Dit heb je ook kunnen lezen in mijn eerste blog. Het strakke regime met twee keer per week een Tabata training thuis, een training in de sportschool onder begeleiding van een personal trainer en een Bodytec training, deed ik met gemak. Hierbij hield ik mij ook exact aan het voedingsschema, ik at geen calorie teveel en lette goed op mijn eiwitten.
Kerstballen of Kettlebells
De twee maanden daarna (lees: december en januari) gingen wat minder. Ik was tijdens de kerstdagen een week op vakantie met mijn familie en tsja, dan is het ineens een stuk lastiger. Allereerst was ik mijn kettlebells vergeten mee te nemen dus de enige workouts die ik heb gehad die week op vakantie waren wandelen en zwemmen. Weliswaar veel kilometers, maar toch. Dat ik vervolgens in een strandtent na die lange wandeling een wijntje nam, hielp waarschijnlijk ook niet echt ;-). Motivatie
Nadat ik terug was van vakantie kwam ik er vervolgens niet meer zo lekker in. Het sporten thuis vond ik niet meer leuk, ik kon de motivatie gewoonweg niet vinden. De Bodytec en het sporten met Albert in de sportschool heb ik tot de laatste training leuk gevonden, maar ook hij zag dat ik vermoeid was en het niet op de rit kreeg met mijn voeding. Ik at onder mijn onderhoud en dat was erg weinig. Iets wat voor drie maanden niet zo erg is, alleen hield ik het niet meer vol na twee maanden. De drie maanden heb ik dus wel volbracht maar helaas niet met het resultaat wat het had kunnen zijn. No blame aan de trainers, want hiervoor heb ik de volledige verantwoordelijkheid. Blijkbaar is het toch niets voor mij om zó streng te zijn en zo weinig te eten. Stress
Uiteraard ben ik het gesprek met Albert aangegaan en heb ik gevraagd wat ik had kunnen doen om dit te voorkomen. Hij gaf aan dat wanneer je vermoeid bent en/of stress hebt je soms zelfs beter niet kan trainen. Hoewel je dit natuurlijk ook weer als excuus kunt gebruiken, is het wel heel erg belangrijk om te luisteren naar je lichaam. Bij Van Schaik hebben ze nu zelfs een s tressmeting en health check waarbij ze een uitgebreide test doen op 36 vitale gezondheidsaspecten, waaronder lichamelijke en psychische stress. Als je stijf strak van de stress staat, kun je beter niet trainen, maar dit betekent niet dat je niet kan bewegen! Ook is het belangrijk dat je iets doet wat je echt leuk vindt en dus niet omdat het moet. Albert en Ilona bieden daarom een tal van sporten aan zoals bootcamp, mountainbiken en squashen. Omdat ik niet in de buurt woon van hun sportschool was dit voor mij niet haalbaar, maar anders was ik zeker eens mee gaan bootcampen! FCK Perfect!
Natuurlijk baal ik dat ik die drie maanden niet alles heb gegeven en dat het experiment niet helemaal gelukt is, toch heb ik er voor mezelf zeker wel wat van geleerd. Ik weet in ieder geval dat thuis trainen niets voor mij is. Evenals me heel streng houden aan een voedingsschema. Geen bikini fitness wedstrijden voor mij dus ;-). Na dit traject ben ik weer ‘’normaal’’ gaan eten en train ik samen met Dani of met een andere vriendin in de sportschool. Samen trainen vind ik nu eenmaal leuker dan alleen. Het bevalt me goed, ik geniet van mijn eten en merk dat ik inmiddels echt een basis heb gecreëerd. En ja, mijn basis bestaat ook uit zo nu en dan een wijntje #fckperfect.