Crossfit goed of slecht?
Nu kun je hier gefrustreerd door raken en jezelf focussen op je gebreken, maar je kan ook het positieve perspectief aannemen dat je een voortdurende uitdaging met jezelf aangaat: je verlegt je grenzen en verbaast jezelf in je vooruitgang en daardoor zul je merken dat je steeds beter in je vel gaat zitten. Kortom, iedereen heeft zijn kwaliteiten en gebreken en je bent nooit uitgeleerd! Crossfit duwt je net dat stapje verder door middel van een constante prikkel. Dit is dan ook een sport van extremen. Hierdoor raak je, naar mijn subjectieve inzicht, minder snel verveeld. Deze mentaliteit en de individuele competitie zorgt ervoor dat je gemotiveerd blijft om door te trainen, maar dit heeft helaas ook een keerzijde…Crossfit blessuregevoelig?
Bij het verleggen van grenzen hoort over je grenzen heengaan en daarmee schuilt een ongeluk in een klein hoekje. Crossfit staat bij veel mensen dan ook bekend als een blessuregevoelige sport; uit beperkt onderzoek blijkt dat met name het risico op blessures aan schouders, onderrug en knieën toeneemt wanneer je de complexe gymnastiekbewegingen of zware krachtoefeningen niet verantwoord aanpakt. Uit onderzoek blijkt echter ook dat een kundige betrokkenheid van een trainer de kans op een blessure significant verlaagt (Weisenthal, Beck, Maloney, De Haven & Giordano, 2014). Het niveau van de box waar je traint, heeft dus een significante impact op jouw prestaties. Als toevoeging hieraan moet je natuurlijk niet vergeten dat je zelf grotendeels verantwoordelijk bent voor het belasten van je lichaam. Ik spreek uit ervaring wanneer ik zeg dat je weleens te hard kunt gaan en te veel kunt willen, wat je lichaam op dat moment simpelweg niet bij kan benen. Luister dus naar je lichaam en naar je trainer! Soms is het beter om even geen persoonlijk record te zetten en flink aan die PR bel te rinkelen, maar is het beter om een stapje terug doen naar de basis en je mentaal en fysiek te focussen op de kwaliteit van het uitvoeren van oefeningen en het bewustzijn van je lichaam.''Ik spreek uit ervaring wanneer ik zeg dat je weleens te hard kunt gaan en te veel kunt willen..''
Blessurekans Crossfit
Hoe zit het dan met die blessurekans? Alhoewel voorgaand, sporadisch onderzoek suggereert dat er een relatief hoge blessurekans is vergeleken met andere sporten (waarbij de meeste blessures van milde en acute natuur zijn, wat wil zeggen dat voor enkele weken een pijn of irritatie wordt ervaren terwijl er voorheen geen belemmering werd ondervonden; Weisenthal et al., 2014) en de indruk wordt gewekt dat vrouwen relatief een veel lagere kans maken op blessures dan mannen (Hak, Hodzovic & Hickey, 2013), blijft dit veelal bij ongegronde speculaties. Dus alhoewel ik graag zou zeggen, Fitgirls, het ongeluk zit dus echt in een ‘klein’ hoekje, is deze argumentatie in de praktijk nog niet genoeg bevestigd. Gelukkig lijkt hier verandering in te komen. Recentelijk sprak ik Mirwais, CrossFitter en medisch onderzoeker. Hij onderzoekt momenteel wat de blessuregevoeligheid van CrossFit is onder een grote groep Nederlandse CrossFitters (Mehrab, De Vos, Kraan & Mathijsen, 2016). Zo zal ons kleine kikkerlandje dan mogelijk een grote bijdrage leveren aan de kennis over blessures bij CrossFit! Naar verwachting zal hij zijn onderzoek eind deze zomer publiceren, dus to be continued!Mijn Crossfit ervaring: once down, the only way is up!
Ik spreek dus uit ervaring wanneer je het hebt over de ups and downs’van Crossfit. Eind december ben ik tijdens een Throwdown (wedstrijd) uit het touw gevallen. Tijdens een workout hadden we een zogenoemde ‘ladder’ waarin je steeds meer ropeclimbs en burpees moest doen. Bij mijn zoveelste keer in de touwen ging het mis. Ik was net aan het overpakken toen ik plotseling kramp in mijn arm kreeg, waardoor ik mijn totale grip verloor en vanaf zes meter hoogte een smak op de grond maakte. Gelukkig kwam ik nog op beide benen terecht, maar later bleek dat ik een driedubbele enkelbreuk had opgelopen. Drie maanden, een operatie, pinnen en schroeven, een rolstoel en flink wat morfineshots later kwam ik tot een besef. Ze zeggen wel eens ‘What doesn’t kill you makes you stronger’. Ik ga niet zeggen dat ik voorheen slordig en onvoorzichtig was, maar ook niet dat Crossfit geen risico’s kent. Echter, ik heb geleerd om de kleine vorderingen meer te waarderen, te respecteren dat sommige dingen simpelweg meer tijd en oefening nodig hebben en je niet overal meteen goed in kunt zijn. Dat is ‘oké’! Ik ben me daarnaast meer gaan focussen op de basis, de techniek en de balansaspecten in mijn schema zodat ik een kans op een volgende blessure of mogelijke uitputting verklein. Inmiddels zijn we bijna een half jaar verder en alhoewel ik nog steeds herstellende ben, ‘klim ik alweer omhoog’ richting mijn volgende wedstrijd (oh, en ook in het touw) en ben ik bewust gemotiveerder dan ooit tevoren. Over het wedstrijdaspect van Crossfit volgt meer in een volgende blog! REFERENTIES Hak, P. T., Hodzovic, E., & Hickey, B. (2013). The nature and prevalence of injury during CrossFit training. Journal of strength and conditioning research/National Strength & Conditioning Association. Mehrab M., De Vos R.J., Kraan G., & Mathijssen N.M.C. (2016). Injury rate, prevalence and patterns among Dutch CrossFit athletes. Unpublished ongoing cohort study. Weisenthal, B. M., Beck, C. A., Maloney, M. D., DeHaven, K. E., & Giordano, B. D. (2014). Injury rate and patterns among CrossFitathletes.Orthopaedic Journal of Sports Medicine, 2(4), 2325967114531177.
Stefanie
op 14 Jun 2016kay
op 14 Jun 2016Jessie
op 11 Jul 2017