Aandachtsvragers en haters op social media

Redactie

Het plaatsen van bikinibody selfies is allang niet meer zeldzaam. De meningen over dit fenomeen zijn verdeeld. Is degene die de foto plaatst gewoon trots op haar lichaam of vraagt hij of zij om aandacht? Zijn degene die negatief onder de foto reageren jaloers of zijn ze oprecht bezorgd? Het is een dunne lijn... Een paar weken geleden plaatste Daphne Deckers een bikini selfie op haar Instagram. Binnen no-time werd zij bedolven onder negatieve reacties. Daphne zou “te mager”, een “plank”, een “aandachtsvrager” en “mediageil” zijn. Natuurlijk namen ook velen het voor haar op: “haters gonna hate” en “ze zijn gewoon jaloers”, “je mag best trots zijn op je killerbody”. Daphne is niet de enige die dit soort foto’s plaatst en ook niet de enige die dit soort negatieve reacties ontvangt. Het is een verhaal met meerdere kanten. Waar ligt de grens tussen jaloezie en oprechte bezorgdheid? Anderzijds; waar ligt de grens tussen trots zijn op je lichaam en aandacht vragen, voor degene die dit soort foto’s plaatsen?

Voordat je post

Laten we eerst kijken vanaf de kant van degene die de foto plaatst. Waarom doe je dit? Ik denk dat het belangrijk is om je dit altijd eerst af te vragen. Kan je direct na het plaatsen niets anders doen dan je feed verversen om te kijken hoeveel mensen al op het hartje gedrukt hebben? Dan kan het zo zijn dat je misschien (onbewust) naar bevestiging van anderen zoekt en val jij, zoals de ‘haters’ dat dan zeggen, onder de ‘aandachtvragers’. Dit is absoluut geen aanval op jou, want waarschijnlijk komt dit voort uit onzekerheid en kwetsbaarheid. Dit maakt je niet een minder mooi mens, geloof me; onzekerheden hebben we allemaal! Ik hoop alleen dat ik je kan laten inzien dat jouw waarde niet afhangt van het aantal likes op je foto. Wees je hier bewust van, ook wanneer er negatieve reacties onder je foto verschijnen die best hard aan kunnen komen. Laat je niet leiden door wat anderen van jou of jouw uiterlijk vinden. Ben jij blij met wat je ziet en trots op je foto? Dan is dat de hoogste score die je kunt krijgen.

"Ik hoop alleen dat ik je kan laten inzien dat jouw waarde niet afhangt van het aantal likes op je foto."

Het aantal likes of comments zou dus niet de reden moeten zijn voor het plaatsen van een foto van jouw lichaam. Wat zijn wel goede redenen? Nou, ik ben sowieso niet het hoofd van de Instagram politie, dus ik realiseer me dat ik niet in de positie ben om regels op te stellen, maar ik kan wel mijn mening geven. Plaats jij een foto omdat je trots bent op jezelf en op je harde werk en wil je tonen dat je van je lichaam houdt? Wil jij anderen inspireren en motiveren om zich niet te schamen voor hun lichaam of laten zien wat er mogelijk is zolang je in jezelf gelooft? Dan ben je naar mijn mening goed bezig!

Voordat je reageert

De andere kant van het schermpje: degene die reageert. Eigenlijk ben ik sowieso van mening dat je beter je mond kunt houden als je toch niets positiefs te melden hebt. “Only positive thoughts, don’t kill my vibe”, dat idee. Natuurlijk heb jij ook het recht op vrijheid van meningsuiting, maar als degene die reageert, kun je jezelf vooraf ook vragen ‘waarom?’ Wat is je doel met de reactie die jij gaat plaatsen? Realiseer je dat degene op de foto een mens is van vlees en bloed, met gevoelens en onzekerheden en vraag je af hoe jij het zou vinden om de reactie die je gaat geven zelf te ontvangen. Vraag je eens af of je deze woorden ook zou uitspreken als die persoon recht tegenover je zou staan. Natuurlijk mag jij je zorgen maken en mag je deze zorgen ook echt wel uiten. De manier waarop is echter alles bepalend. Laat je woorden niet beschuldigend zijn, maar opbouwend.

Laten we elkaar opbouwen in plaats van afbreken!

Ik geloof in de kracht van social media, maar ik denk ook dat we voorzichtig en kritisch naar social media moeten kijken. Laten we social media gebruiken om elkaar te versterken en te inspireren en laten we altijd in ons achterhoofd houden dat we allemaal mensen zijn. Iedereen doet op eigen manier zijn of haar best en we zitten met zijn allen in hetzelfde schuitje. Behandel anderen zoals je zelf behandeld zou willen worden en laat iedereen in zijn of haar waarde.