We worden continu geconfronteerd met een ideaalbeeld door (sociale) media en onze omgeving. Dit beeld is vaak helemaal niet reëel, wat eigenlijk al genoeg reden is om er een dikke middelvinger naar op te steken. Het feit dat het ideaalbeeld van nu anders is, dan dat van vijftig jaar geleden bewijst des te meer dat uiterlijke ideaalbeelden regelrechte bullshit zijn. Het nastreven van een ideaalbeeld is een oneindige verspilling van je energie. Hoe vaak zien we slogans als ‘Vijf oefeningen voor een
Kardashian booty’ wel niet verschijnen op de covers van tijdschriften? Hoe vaak heb jij verlangd naar de benen, armen of buik van iemand anders? Ongetwijfeld vaak, want iedereen heeft zo zijn sterke kanten en zijn ‘probleemgebieden’. Wat onze maatschappij tegenwoordig helemaal het einde vindt, werd door jouw oma waarschijnlijk fanatiek vermeden. Wat vandaag perfect is, was dat vroeger niet. Om in beeld te brengen hoe relatief ‘perfect’ is, nemen we je mee door honderd jaar aan ideaalbeelden.
We beginnen onze reis in de jaren '10. In deze tijd was het 8-figuur helemaal in. Hoe meer curves, hoe meer perfect. Natuurlijk was niet iedereen van nature gezegend met deze curves. Daarom wrongen vrouwen zich massaal in benauwde korsetten, die zo strak mogelijk aangetrokken werden. Als je hierbij ook nog lang was, was het plaatje compleet en mocht jij jezelf met trots 'perfect' noemen.
Helaas was jouw perfectie maar van korte duur. In de jaren '20 draaide het ideaalbeeld namelijk met 180 graden om. Jouw curves werden niet langer gewaardeerd en er werd gestreefd naar zo min mogelijk vorm: kleine borsten, kleine heupen en een minimale lengte. Je kon je korsetten inruilen voor kaarsrechte, vormloze jurken.
In de jaren '30 kwam mocht je weer iets meer vorm hebben. Een natuurlijke taille werd gezien als perfect en een beetje schouder mocht ook wel zichtbaar zijn. Echter dienen de borsten en heupen nog steeds bescheiden te zijn.
In het decennium daarna, de jaren '40, moest alles ineens zo hoekig mogelijk. Vrouwen zagen er wat grover uit. Brede schouders werden gezien als prachtig en zelf de borsten mochten puntig zijn met behulp van puntige bh's. Ook mochten langere vrouwen zichzelf weer mooi noemen.
In de jaren '50 mocht alles
big and beautiful zijn
. Hoe vreemd het nu ook lijkt,
Skinny zijn was echt niet oké! Voor diegene die van nature wat dunner zijn, werd er geadverteerd voor
weight-gain supplementen. Alles moest groot: grote borsten, grote heupen, maar... wel een smalle taille natuurlijk! Een onhaalbaar streven!
Heb je net een fortuin uitgegeven aan
weight-gain supplementen, komen ze weer met een nieuwe trend: klein en dun was dé look voor de jaren '60. Je door hard werk verdiende rondingen, waren niet langer perfect. Gelukkig waren daar ook
weightloss supplementen en in dit decennium werd ook bedrijf Weight Watchers opgericht.
In de jaren '70 was dun nog steeds goed, maar ze misten die rondingen uit de jaren vijftig toch wel een beetje. Deze mochten tot op zekere hoogte weer terugkomen, maar niet te veel! Toen ging het ook al om de perfecte balans. Over hoogte gesproken: meer lengte was ook weer helemaal hip en happening.
De jaren '80: het decennium van lang en dun. Spieren waren voor het eerst acceptabel bij vrouwen. Rechtvaardig of weer een extra eis om toe te voegen aan ons lijstje? Dit was de tijd van aerobics en joggen. Vrouwen waren uber fit en rockte hun lange, dunne benen in aerobic outfits.
In de jaren '90 waren ze er écht over uit: qua lengte moest je tóch iets kleiner zijn. Dun was nog steeds goed, maar niet meer zo fit; liever onathletisch/vormloos dun.
Een nieuw millennium! Deze hebben we zelf ook allemaal meegemaakt. Een mooi kleurtje op je huid, word nu gezien als gezond en mooi. Ook abs zijn helemaal in en videoclips laten massaal blote buiken zien à la Britney Spears en Shakira. Spray tan en buikspieroefeningen, dat is alles wat je nodig hebt om perfect te zijn in deze eerste jaren van het tweede millennium!
En hoe zit het nu?
Decade of the booty! Alles gaat om de kont. Kijk naar Jennifer Lopez, Beyoncé, Nicki Minaj of Kim Kardashian en ga ervoor. Squats zijn je beste vriend. Wees perfect, squat je gek!
Confidence never goes out of style
Kortom;
today you're in, tomorrow you're out. Train niet om te voldoen aan een ideaalbeeld. Binnen tien jaar kan dit namelijk weer 180 graden draaien en ben jij ineens niet meer perfect. Dan moet jij weer hard werken om aan het nieuwe ideaalbeeld te voldoen en als je eindelijk weer 'perfect' bent, besluiten we met zijn allen dat dat het toch ook niet helemaal is en word het ideaalbeeld weer aangepast. Het is nooit goed genoeg. We verzinnen altijd wel weer iets anders in onze wanhopige zoektocht naar het onhaalbare fenomeen 'perfectie'. Weet je wat tijdens al deze jaren wél altijd in was? Zelfvertrouwen. Een grote glimlach op jouw gezicht en schouders naar achteren! Laat je niet gek maken; niemand kan jou vertellen hoe jij eruit moet zien!
We beginnen onze reis in de jaren '10. In deze tijd was het 8-figuur helemaal in. Hoe meer curves, hoe meer perfect. Natuurlijk was niet iedereen van nature gezegend met deze curves. Daarom wrongen vrouwen zich massaal in benauwde korsetten, die zo strak mogelijk aangetrokken werden. Als je hierbij ook nog lang was, was het plaatje compleet en mocht jij jezelf met trots 'perfect' noemen. 
Helaas was jouw perfectie maar van korte duur. In de jaren '20 draaide het ideaalbeeld namelijk met 180 graden om. Jouw curves werden niet langer gewaardeerd en er werd gestreefd naar zo min mogelijk vorm: kleine borsten, kleine heupen en een minimale lengte. Je kon je korsetten inruilen voor kaarsrechte, vormloze jurken. 
In de jaren '30 kwam mocht je weer iets meer vorm hebben. Een natuurlijke taille werd gezien als perfect en een beetje schouder mocht ook wel zichtbaar zijn. Echter dienen de borsten en heupen nog steeds bescheiden te zijn. 
In het decennium daarna, de jaren '40, moest alles ineens zo hoekig mogelijk. Vrouwen zagen er wat grover uit. Brede schouders werden gezien als prachtig en zelf de borsten mochten puntig zijn met behulp van puntige bh's. Ook mochten langere vrouwen zichzelf weer mooi noemen. 
In de jaren '50 mocht alles big and beautiful zijn. Hoe vreemd het nu ook lijkt, Skinny zijn was echt niet oké! Voor diegene die van nature wat dunner zijn, werd er geadverteerd voor weight-gain supplementen. Alles moest groot: grote borsten, grote heupen, maar... wel een smalle taille natuurlijk! Een onhaalbaar streven! 
Heb je net een fortuin uitgegeven aan weight-gain supplementen, komen ze weer met een nieuwe trend: klein en dun was dé look voor de jaren '60. Je door hard werk verdiende rondingen, waren niet langer perfect. Gelukkig waren daar ook weightloss supplementen en in dit decennium werd ook bedrijf Weight Watchers opgericht. 
In de jaren '70 was dun nog steeds goed, maar ze misten die rondingen uit de jaren vijftig toch wel een beetje. Deze mochten tot op zekere hoogte weer terugkomen, maar niet te veel! Toen ging het ook al om de perfecte balans. Over hoogte gesproken: meer lengte was ook weer helemaal hip en happening. 
De jaren '80: het decennium van lang en dun. Spieren waren voor het eerst acceptabel bij vrouwen. Rechtvaardig of weer een extra eis om toe te voegen aan ons lijstje? Dit was de tijd van aerobics en joggen. Vrouwen waren uber fit en rockte hun lange, dunne benen in aerobic outfits. 
In de jaren '90 waren ze er écht over uit: qua lengte moest je tóch iets kleiner zijn. Dun was nog steeds goed, maar niet meer zo fit; liever onathletisch/vormloos dun. 
Een nieuw millennium! Deze hebben we zelf ook allemaal meegemaakt. Een mooi kleurtje op je huid, word nu gezien als gezond en mooi. Ook abs zijn helemaal in en videoclips laten massaal blote buiken zien à la Britney Spears en Shakira. Spray tan en buikspieroefeningen, dat is alles wat je nodig hebt om perfect te zijn in deze eerste jaren van het tweede millennium! 
En hoe zit het nu? Decade of the booty! Alles gaat om de kont. Kijk naar Jennifer Lopez, Beyoncé, Nicki Minaj of Kim Kardashian en ga ervoor. Squats zijn je beste vriend. Wees perfect, squat je gek!