#1 Wat zit er eigenlijk in: Voeding en verzorgingsproducten
Kijk jij wel eens naar de ingrediënten op de verpakking voordat je ’s ochtends boter op je brood smeert, een glaasje sap inschenkt of je vitaminepil slikt? Weet jij wat er precies in de tandpasta zit waarmee je vervolgens je tanden poetst, de shampoo waarmee je je haar wast en de make-up die je op je gezicht aanbrengt? Waarschijnlijk niet… Veel producten gebruiken we dagelijks, terwijl we eigenlijk niet eens weten wat er precies in zit. In deze rubriek gaan we op zoek naar vreemde, grappige en schokkende ingrediënten in alledaagse producten. Wat zijn dit voor stoffen, waar zitten ze nog meer in en wat is het effect op je lichaam? Voor het eerste deel van deze rubriek heb ik een aantal supplementen en voeding,- en verzorgingsproducten onder de loep genomen die ik, of mensen in mijn omgeving vaak gebruik. Daarnaast deel ik welke producten ik tegenwoordig liever laat staan.
1) Magnesiumtabletten
Al een tijdje slik ik dagelijks magnesium tegen spierkramp en ter ondersteuning van de spier,- en zenuwfuncties. Magnesium verbetert celgroei- en deling in het lichaam wat ook mijn haar en nagels ten goede komt. (Yess, eindelijk lange nagels!) Top supplement dus! Ik zou mijn kritische zelf echter niet zijn, als ik de rest van de ingrediënten in mijn wonderpilletjes niet geanalyseerd zou hebben. Ik vond niet veel vreemde bestanddelen: Glycerol wordt bijvoorbeeld gebruikt als bevochtigingsmiddel en/of vulstof. Het kan ingezet worden om constipatie ter verhelpen terwijl glycerol anderzijds gewichtsverlies zou kunnen tegenwerken. Verkopers van sportdrankjes claimen dat glycerol een hydraterende werking heeft, maar dit is vooralsnog onvoldoende bewezen. Andere onderzoekers verklaren dat glycerol sportpresentaties juist negatief zou kunnen beïnvloeden (iets wat ik als sporter liever niet hoor) maar gelukkig zijn hier nog geen harde bewijzen voor. Daarnaast wordt deze stof door de Voedsel- en Waren Autoriteit als onschuldig bestempelt. No worries dus! Een ander bestanddeel was cellulose. Deze houtpulp, 'wat?!’, ‘ja echt!', wordt gebruikt als verdikkingsmiddel of stabilisator in voedingsproducten. Het is misschien een vreemd idee dat de voedingsindustrie planten of bomen gebruikt om producten ‘op te vullen' maar dit heeft een logische verklaring. Hout is goedkoop en bevat geen voedingswaarde (calorieën) wat het een perfecte stof maakt om producten meer volume te geven. De Food and Drug Administration stelt dat deze stof veilig gebruikt kan worden, maar slechts in een bepaalde verhouding onderdeel mag zijn van een bepaald voedingsproduct. Vreemd, maar niets om je écht zorgen over te maken. Kijk trouwens niet vreemd op als je tijdens het make-uppen 'toevallig' op het label van je foundation kijkt. Tussen de ingrediënten zou je magnesium namelijk ook kunnen treffen. Magnesium wordt vaak gebruikt als bestanddeel in make-up. In de vorm van talk verbetert het de textuur en de smeerbaarheid van het product. 2) Deodorant
Als het om voedsel gaat, ben ik me meestal erg bewust van wát ik precies in mijn mond stop. Pasgeleden kwam ik er achter dat je ook wanneer je verzorgingsproducten koopt het ingrediëntenlijstje extra goed in de gaten moet houden. Omdat ik niet alle soorten deodorant even goed verdraag, van sommige soorten met alcohol lijk ik zelfs juist te gaan zweten, ben ik erg kieskeurig bij de aanschaf van mijn ‘rollers.’ Zo was ik in de vooronderstelling dat mijn deodorant geen alcohol bevatte, aangezien dat op het flesje stond aangegeven. Toen ik het label echter nader onderzocht, kwam ik er achter dat deze deodorant het bestanddeel stearyl/steareth bevatte. Dit bleek gewoon een andere benaming te zijn voor alcohol! Niets is wat het lijkt, blijkt maar weer. Die deodorant laat ik voortaan staan! 3) Hoestsiroop
Ook was ik verbaasd toen mijn hoestdrank eveneens 'alcohol' bleek te bevatten. Maar waarschijnlijk is dit ingrediënt nodig om de keel te ontsmetten. Daarnaast bevatte deze dennenhoestsiroop maar liefst drie vormen van suikook gebruikt wordt als natriumhydroxide kan ademhalingsproblemen veroorzaken maar wordter, namelijk: honing, invertsuikerstroop en sinaasappel. Op zich niet zo vreemd, als ik denk aan de mierzoete smaak van dit drankje. Waar ik wel even van schrok, was het ingrediënt natriumhydroxide. Deze stof wordt namelijk ook gebruikt in schoonmaak,- en ontharingsmiddelen en kan ademhalingsproblemen veroorzaken. Lijkt me niet zo handig als je je al een ongeluk hoest! Toen ik de e-nummer database er echter op na sloeg, kwam ik achter dat dit bestanddeel niet als rood e-nummer wordt bestempeld. Dat valt dus mee! 4) Bouillonblokjes
Zelf gebruik ik al tijden bouillonblokjes uit de biologische supermarkt maar toen ik mijn kastjes aan het opruimen was, vond ik toch nog een oude verpakking van een supermarkt-variant. Na een korte analyse, wist ik gelijk weer waarom ik deze 'smaakbedervers', want zo kunnen ze met recht genoemd worden, uit mijn keuken had verbannen. Naast een hele hoop zout en maar liefst twee verschillende soorten suiker: maltodextrine en tafelsuiker, 'beetje onnodig lijkt me', bevatten deze vierkante blokjes namelijk heel wat smaakversterkers of zoals ik ze noem; smaakbedervers. Met stipt op de eerste plaats komt het bekende E621. Monatriumglutamaat oftewel vetsin, is een veel gebruikte smaakversterker die ook onder veel andere benamingen te vinden is in producten. Uit veel onderzoeken is echter gebleken dat deze stof bijzonder schadelijk is voor het lichaam. Ik wil geen paniek zaaien en zal dus niet alle rampscenario’s bij langs gaan maar dit e-nummer wordt onder andere in verband gebracht met obesitas, diabetes, zenuwaandoeningen als Alzheimer en Parkinson en verschillende soorten kanker. De smaakversterker zorgt bij overmatig gebruik (!) voor migraine, opgezwollen ledematen en hartkloppingen. Fabrikanten verschuilen zich achter onderzoeken die de onschuld van E621 bewijzen. De onpartijdigheid en objectiviteit van deze onderzoek moet echter betwijfeld worden omdat veel bedrijven baat hebben bij de positieve uitslagen. Verder bevatten deze bouilionblokjes E627, Dinatriumguanylaat een stof die liever niet terug vindt in je met zorg bereide maaltijd. Deze smaakversterker vergroot namelijk de kans op huidallergieën, slapeloosheid en, belangrijk voor zwangere vrouwen, kan schadelijk zijn voor embryo’s. Ook E631, natriuminosinaat, is een rood en dus gevaarlijke additief. Inname kan slapeloosheid en andere allergieën als gevolg hebben, irriteert de slijmvliezen en dit kan astma veroorzaken. Helaas vinden we deze smaakversterkers nog steeds terug in ons eten, waarschijnlijk omdat de smaak en dus verkoop van deze producten er anders op achteruit zal gaan. Ik denk dat het geen ramp is als je deze stoffen af en toe binnenkrijgt maar ik zou dagelijks gebruik zeker vermijden. Ze brengen misschien niet meteen schade aan in het lichaam maar je gezondheid heeft er sowieso geen baat bij. En waarom zou je je soep verpesten met deze ‘smaakmakers.’ Ik begrijp heel goed dat je misschien geen tijd hebt om zelf bouillon te trekken, dat doe ik zelf eigenlijk ook nooit, maar ervaring leert mij dat je je je eten prima op een natuurlijke manier op smaak kunt brengen. Maak je soep smaakvol met verse of gedroogde kruiden, sojasaus of ‘gewoon’ zout. 5)Marsepein
De Sint was pasgeleden in ons land en in deze periode wordt er veelvuldig gestrooid met oud Hollands snoepgoed. Op pakjesavond kreeg één van mijn collega’s een biggetje van marsepein. Ze keek op de verpakking en kwam er achter dat dit smakelijke diertje naast water, suiker en amandelen ook, huh; 'kippenvlees eiwit' bevatte! Op zich niet heel schokkend als je weet dat het enkel als glansmiddel is gebruikt. Maar als je vegetariër bent, stop je dit snoepje misschien liever niet in je mond... Oké, laten we dit varkentje even wassen! Dit marsepeinen diertje bevat uiteraard veel suiker en andere zoetstoffen zoals sorbitol. Dit is een suikeralcohol op basis van verschillende fruitsoorten. Sorbitol wordt gebruikt als zoetmaker vanwege het aantal lage calorieën en zijn sterke, zoete smaak. De stof heeft echter ook minder lekkere bijwerkingen zoals een droge mond, misselijkheid, uitdroging en diarree. Als dat nog niet erg genoeg is, vinden we in dit snoepgoed een hele rits kleurstoffen die ook niet allemaal even onschuldig zijn. Snoep krijgt zijn aantrekkelijke kleur door het gebruik van natuurlijke stoffen en/of synthetische kleurstoffen. Deze marsepein bevat beide types kleurstof. De eerste kleurstof die ik zie staan is het groene E100, oftewel curcumine, een natuurlijke kleurstof van de geelwortel, daar is niets mis mee! Daarnaast bevat dit snoepje E160, oftewel betacaroteen en titaniumdioxide (E171). Van deze kleurstoffen is de herkomst onduidelijk en daarom kan moeilijk vastgesteld worden of ze wel of geen schadelijke gevolgen hebben. Verder bevat dit snoepgoed echter minder onschuldige kleurstoffen. Deze marsepein bevat bijvoorbeeld E120, oftewel cochenille, een synthetische kleurstof gemaakt van de schildluizensoort. Dit E-nummer wordt als gevaarlijk bestempeld en kan astma en eczeem veroorzaken. Daarnaast kan de inname van dit rode E-nummer, net als zijn broertje E133, leiden tot hyperactiviteit en slapeloosheid. Dit biggetje blijkt dus vooral een ‘vies’ zwijn te zijn! Wie zoet is, krijgt lekkers? Nou, ik sla liever even over. REFERENTIES: en.wikipedia.org wsj.com e-nummerslijst.nl medicinenet.com monave.com medicinenet.com foodlog.nl DISCLAIMER: Met deze rubriek willen we jullie laten zien dat het soms belangrijk kan zijn om verder te kijken dan de verpakking van alledaagse producten. We willen geen angst zaaien, niet alle producten bevatten immers vreemde of schadelijke ingrediënten, maar willen bewustzijn creëren omtrent de inhoud van voeding,- en verzorgingsproducten. Want is het niet vreemd om bepaalde producten jaar in jaar uit te gebruiken zonder dat je weet wat er in zit? De meeste mensen denken hier nooit over na. Daarnaast kost het ook veel tijd om alle verpakkingen te lezen en informatie over deze ingrediënten op te zoeken. Die moeite wordt jullie hierdoor in ieder geval bespaard!
